Η βιταμίνη Β12 είναι μια βασική πρωτεΐνη, που παίζει σημαντικό ρόλο στον οργανισμό, καθώς είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη και τη διατήρηση ενός υγιούς νευρικού συστήματος, για την παραγωγή του DNA και για τη δημιουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Καθώς ο άνθρωπος γερνάει, μειώνεται η ικανότητα του οργανισμού να την απορροφά από τα τρόφιμα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ανεπάρκεια, η οποία οδηγεί σε μια σειρά συμπτωμάτων.
Η σοβαρή ανεπάρκειά της οδηγεί σε αναιμία, ενώ μπορεί επίσης να προκαλέσει αδυναμία, κόπωση, τρέμουλο, ασταθή βάδιση, ακράτεια, υπόταση, κατάθλιψη και άλλες διαταραχές της ψυχικής διάθεσης, καθώς και νοητικά προβλήματα όπως η κακή μνήμη.
Οι συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις της βιταμίνης είναι 2,4 μικρογραμμάρια την ημέρα για τα άτομα ηλικίας 14 ετών και άνω, 2,6 μικρογραμμάρια ημερησίως για τις εγκύους και 2,8 μικρογραμμάρια για τις γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους.
Στη φυσική της μορφή, η βιταμίνη Β12 υπάρχει σε σημαντικές συγκεντρώσεις μόνο στα ζωικής προελεύσεως τρόφιμα, κυρίως στο συκώτι (83 μικρογραμμάρια ανά μερίδα των 100 γραμμαρίων).
Καλές διατροφικές πηγές της είναι επίσης τα άλλα κόκκινα κρέατα, η γαλοπούλα, τα ψάρια και τα οστρακόδερμα. Μικρότερες ποσότητες διαθέτουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα αυγά και το κοτόπουλο.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Οι καλές φυτικές πηγές της βιταμίνης Β12 είναι ελάχιστες, μάλιστα η βιταμίνη απορροφάται δύσκολα από αυτές. Οι περισσότεροι χορτοφάγοι και τα νήπια που θηλάζουν πρέπει να καταναλώνουν συμπληρώματα ή εμπλουτισμένα δημητριακά για πρωινό ώστε να λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες της Βιταμίνη Β12.
Στα ζωικά τρόφιμα, η Βιταμίνη Β12 είναι ενωμένη με τις πρωτεΐνες και πρέπει να απελευθερωθεί με τη βοήθεια των πεπτικών οξέων και ενός ενζύμου, για να μπορέσει να απορροφηθεί.
Οι χρόνιοι χρήστες αντιόξινων φαρμάκων, καθώς και φαρμάκων για το έλκος, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ανεπάρκειας της Β12 και συχνά χρειάζονται καθημερινό συμπλήρωμα της βιταμίνης.
Αυξημένο κίνδυνο ανεπάρκειας της Βιταμίνη Β12 διατρέχουν επίσης οι πότες (το αλκοόλ μειώνει την απορρόφησή της) και όσοι έχουν χειρουργηθεί για παχυσαρκία ή πεπτικό έλκος και όσοι παίρνουν αμινοσαλικυλικό οξύ.