To τελευταίο “χαρτί” της ΑΟΖ και των κοιτασμάτων φυσικού αερίου ετοιμάζεται να παίξει η κυβέρνηση…
To “χαρτί” της ΑΟΖ και της έναρξης ερευνών προς εύρεση υδρογονανθράκων, νότια της Κρήτης ετοιμάζεται να παίξει η κυβέρνηση σε μια τελευταία προσπάθεια να αποτραπεί η ολική οικονομική καταστροφή και να αλλάξει το οικονομικό κλίμα στην χώρα, αναφέρει έγκυρη πηγή από το Μαξίμου στο pronews.gr.
Στη νέα τριμερή σύνοδος κορυφής, ανάμεσα στην Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο, τον Δεκέμβριο στην Αθήνα, ετοιμάζονται εκπλήξεις από ελληνικής πλευράς…
Σε σχετική έκθεση που υπάρχει ήδη στο Μέγαρο Μαξίμου αναφέρεται ότι το τελευταίο κοίτασμα φυσικού αερίου που κτύπησε η Αίγυπτος (δια της ιταλικής ΕΝΙ) νοτιοανατολικά του απώτατου άκρου της ελληνικής ΑΟΖ συνεχίζει και μέσα στην ελληνική ΑΟΖ και πιθανότατα είναι ακόμα μεγαλύτερο!
Σήμερα, η Αίγυπτος μετά την ανακάλυψη του τεράστιου κοιτάσματος Ζορ μόλις 6 ν.μ. από την ΑΟΖ της Κύπρου και 50 μίλια από την ελληνική δυνητική ΑΟΖ έχει αναδειχθεί στον “πρωταθλητή των κοιτασμάτων”.
Να σημειωθεί ότι το αιγυπτιακό κοίτασμα είναι το μεγαλύτερο της Μεσογείου και ένα από τα δέκα μεγαλύτερα του κόσμου!
“Η υποθαλάσσια κοιλάδα του Ηροδότου, νοτιοανατολικά της Κρήτης κρύβει ένα τεράστιο θησαυρό. Μέσα σε πέντε χρόνια, με εντατική δουλειά, θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικούς πόρους στο ελληνικό δημόσιο και μέσα σε μία δεκαετία με την αύξηση του ρυθμού εξόρυξης του φυσικού αερίου θα μπορούσε να σβήσει μεγάλο μέρος του εθνικού χρέους. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί σταμάτησε το 2013 η διαδικασία έρευνας αλλά πλέον θα συνεχιστεί” ανέφερε στο pronews.gr κυβερνητικό στέλεχος.
Τον Μάρτιο του 2010, η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ σε μια μελέτη της συμπέρανε ότι τα ύδατα του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Κύπρου περιλάμβαναν, τουλάχιστον, 50 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου και ότι η Λεκάνη της Λεβαντίνης διαθέτει 227 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου και 483 εκατ. βαρέλια πετρελαίου.
Αυτοί οι αριθμοί δεν περιλαμβάνουν τα κοιτάσματα της Αιγύπτου και της Ελλάδας και έτσι εύκολα αντιλαμβανόμαστε τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της νότια-νοτιοανατολικά της Κρήτης.
Στο συνέδριο για τις ενεργειακές πηγές που είχε διοργανώσει τον Ιανουάριο του 2013 το pronews.gr (διαβάστε σχετικά εδώ) και στο οποίο για πρώτη φορά είχαν καθίσει στο ίδιο τραπέζι η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας (υπουργός Π.Παναγιωτόπουλος, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Μ.Κωσταράκος) και οι πρέσβεις του Ισραήλ και της Αιγύπτου, τα όσα ακούστηκαν ήταν άκρως εντυπωσιακά και έδειχναν μια διάθεση από την πλευρά της Αθήνας να ακολουθήσει το παράδειγμα Ισραήλ και Κύπρου για καθορισμό της ΑΟΖ και έναρξη ερευνών.
Ακολούθησε η Τριμερής Σύνοδος Κορυφής Αιγύπτου, Ελλάδας και Κύπρου που έλαβε χώρα στο Κάιρο, στις 8 Νοεμβρίου 2014, όπου τα τρία κράτη εξέδωσαν ένα εξαιρετικό κείμενο :
“Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζουμε τον οικουμενικό χαρακτήρα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και αποφασίζουμε να προχωρήσουμε το ταχύτερο στις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μας, όπου αυτό δεν έχει ακόμα γίνει”.
Αποφασίστηκε να αναφέρουν οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών και όχι ΑΟΖ διότι ένα από τα τρία κράτη, η Ελλάδα, δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ και δεν δικαιούται να οριοθετήσει ΑΟΖ εάν δεν την έχει οριοθετήσει. Αλλά, ξεκάθαρα, αναφέρονται σε πάνω από μια οριοθέτηση που σημαίνει ότι έχουν αποφασίσει να γίνει οριοθέτηση όχι μόνο μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου αλλά και Ελλάδας-Κύπρου.
Αλλά από τότε τίποτα δεν έχει γίνει από ελληνικής πλευράς. Ολα έχουν “παγώσει” ανεξήγητα. Μήπως γιατί το θέλουν κάποιοι εκτός Ελλάδος;
“Η τρόικα πάντα ζητούσε στοιχεία για τις έρευνες υδρογονανθράκων της χώρας. Εμείς κάθε φορά τους παραπέμπαμε στα Δελτία Τύπου του υπουργείου, αρνούμενοι να εντάξουμε τον Ορυκτό Πλούτο της χώρας σε μνημόνια”.
Και πρόσθεσε:
“Σήµερα για πρώτη φορά στη λίστα του Γ. Βαρουφάκη (σελ. 20) η Κυβέρνηση δίνει αναφορά για τις έρευνες των ελληνικών κοιτασμάτων “Continuation of the current tender process for 20 gas and oil exploration fields according to international standards“.
Αρα οι ξένοι μήπως απλά θέλουν να κρατήσουν για τον εαυτό τους τα κοιτάσματα; Και ποια ελληνική, όχι “ελληνική” τύποις, αλλά ουσία, κυβέρνηση, θα το επέτρεπε αυτό;
Ο εντοπισμός σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ έχει αλλάξει τα γεωστρατηγικά μεγέθη της Ανατολικής Μεσογείου και διαφαίνεται ότι μέσα σε μια δεκαετία το Ισραήλ θα σταματήσει να έχει ενεργειακή εξάρτηση και θα γίνει εξαγωγέας φυσικού αερίου.
Η αμερικανική εταιρία Noble Energy κατάφερε τρεις σημαντικές ανακαλύψεις στα ενεργειακά πεδία του Ισραήλ.
Η πρώτη το 1999-2000 στα πεδία Μαρί και Νόα που υπολογίζεται ότι περιλαμβάνουν 31 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου.
Η δεύτερη τον Ιανουάριο του 2009 στο πεδίο Ταμάρ (238 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου) και στο πεδίο Νταλίτ (14 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου).
Η τρίτη τον Δεκέμβριο του 2010 στο πεδίο Λεβιάθαν (453 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου) που ήταν η μεγαλύτερη ανακάλυψη φυσικού αερίου στον κόσμο την τελευταία δεκαετία, πριν την ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ της Αιγύπτου.Όταν φάνηκε ότι το Ισραήλ βρίσκεται κοντά σε μια μπονάνζα υδρογονανθράκων το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν ήταν το θέμα της ασφάλειας των κοιτασμάτων κάτι που πρέπει να αντιληφτούν και να λάβουν τα μέτρα τους και οι κυβερνήσεις των Αθηνών και της Λευκωσίας. Έτσι αρκετά νωρίς σχεδίασαν την προστασία πλατφόρμων και την προστασία της μεταφοράς υδρογονανθράκων με διάφορα μεταφορικά μέσα, διότι μια σταθερή και ασφαλή μεταφορά αερίου είναι αναγκαία για αποτελεσματικές αγορές, μια αυξανόμενη οικονομία και για ενεργειακή ασφάλεια.
Η Noble πιστεύει ότι οι ανάγκες σε φυσικό αέριο στην περιοχή θα αυξάνονται και το έλλειμμα που είναι σήμερα στα 4 δις. κυβικά πόδια, θα φτάσει τα 9 δις. κυβικά πόδια το 2025. Επιπλέον, η Noble ισχυρίζεται ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, στην ισραηλινή ΑΟΖ, ανέρχονται πάνω από 40 τρις. κυβικά πόδια.
Τώρα το Ισραήλ προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο (framework) που θα βοηθήσει στην δημιουργία ξένων επενδύσεων με βάση την ανακάλυψη των μεγάλων κοιτασμάτων στην ΑΟΖ του και θα δημιουργήσει μια οικονομική ανάπτυξη που θα συναγωνίζεται το κατά κεφαλήν εισόδημα της Γερμανίας και της Βρετανίας.
Το αέριο από το πεδίο Ταμάρ, που βρίσκεται 50 μίλια δυτικά της Χάιφας, παράγει το 60% της ηλεκτρικής παραγωγής του Ισραήλ. Το κοίτασμα του Λεβιάθαν, που δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί, θα βοηθήσει το Ισραήλ να γίνει ένας εξαγωγέας φυσικού αερίου με κύριους πελάτες την Ιορδανία και την Αίγυπτο και αργότερα της Τουρκίας. Όλα αυτά πραγματοποιούνται και προωθούνται με την επίβλεψη της αμερικανικής διπλωματίας.
Το Ισραήλ θεωρεί ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρχουν ακόμα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου του ίδιου ή μεγαλύτερου μεγέθους από αυτά του Ταμάρ και του Λεβιάθαν και ότι σε μεγαλύτερα βάθη θα βρεθούν και κοιτάσματα πετρελαίου.
Και, ξαφνικά, είχαμε και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, να εξηγεί την αδυναμία του να κατανοήσει τα διμερή θέματα Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος και να δηλώνει με δήθεν αφέλεια:
«Είχα προτείνει και αντιμετώπισα μεγάλες αντιδράσεις, Έλληνες και Τούρκοι να διαθέσουν μια κοινή ακτοφυλακή μεταξύ της Τουρκίας και των ελληνικών νησιών. Οι Τούρκοι συμφωνούν, οι Έλληνες όχι. Πού ζούμε; Το θέμα είναι ότι πρέπει να τσακωνόμαστε τώρα για 10 χιλιόμετρα θαλάσσιου πλάτους, ποιος είναι πού και για ποιο πράγμα αρμόδιος ή να σώσουμε ανθρώπινες ζωές; Μερικές φορές μιλάμε μακριά από τα πραγματικά θέματα της ζωής».
Αρα οδεύουμε προς διακήρυξη κυριαρχίας σε ΑΟΖ;
Βάσει των όσων ανέφερε η συγκεκριμένη πηγή στο pronews.gr, ναι! Και αμέσως μετά θα υπάρξει διαγωνισμός για την ανάληψη του έργου της έρευνας και της δοκιμαστικής εξόρυξης. Αμερικανοί, Γάλλοι και Ρώσοι τα φαβορί. Ηδη η Gazprom έχει τον εμπορικό έλεγχο των ισραηλινών κοιτασμάτων.
Για όποιον θεωρεί ότι η εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο της Συρίας, αφορά μόνο την Μέαση Ανατολή, να τον ενημερώσουμε ότι τα πεδία φυσικού αερίου της Μεσογείου υπολογίζονται τριπλάσια σε δυναμικότητα από αυτά του Κατάρ….