Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963) Δείτε την online και έγχρωμη. Ίσως η καλύτερη Ελληνική κωμωδία όλων των εποχών
Table of Contents
Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963)
Λίγα λόγια
Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου και είναι μια από τις πιο γνώστες, διαχρονικές και πετυχημένες κωμωδίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Η θεατρική παράσταση σατίριζε τη νοοτροπία του φτωχού και παμπόνηρου Έλληνα επαρχιώτη, που προσπαθεί με κουτοπονηριές και κόλπα να κερδίσει εις βάρος των άλλων για να πετύχει τους σκοπούς του, χωρίς όμως να υπολογίζει τα σχέδια της ζωής και τις πράξεις των συνανθρώπων του, πέφτοντας τελικά ο ίδιος θύμα των επιλογών του και της αφέλειάς του. Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963)
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος Ντίνος Κατσουρίδης όταν αποφάσισε να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη τις περιπέτειες του Ζήκου.
Το σενάριο είναι απλούστατο και υποτυπώδες, σχεδόν προσχηματικό.
Οι σινεφίλ θα ήταν καλύτερα να μην ψάξουν σε αυτήν την ταινία για ιδιαιτερότητες και για πρωτοτυπίες. Τα πάντα εδώ είναι απλά και λιτά.
Αυτό που δεν είναι απλό και λιτό, και είναι μάλιστα ο λόγος που η ταινία αγαπήθηκε τόσο πολύ από το κοινό και σήμερα κατατάσσεται σε μία από τις καλύτερες κωμωδίες του εγχώριου κινηματογράφου, είναι η επιλογή των ηθοποιών για τους κεντρικούς ρόλους και οι εξαιρετικές ερμηνείες αυτών, σίγουρα υπό την ιδιοφυή καθοδήγηση του δημιουργού Ντίνου Κατσουρίδη, που στηρίζεται σε μια αντιφατική ισορροπία για να ενισχύσει το κωμικό στοιχείο. Οι βασικοί χαρακτήρες του συντηρούν και υποστηρίζουν για τον εαυτό τους μια εικόνα εντελώς αντίθετη από αυτό που πραγματικά είναι και από αυτό που εισπράττουν οι γύρω τους και οι θεατές. Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963)
Ο Κώστας Χατζηχρήστος, ίσως στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, υπερκινητικότατος και απολαυστικότατος, θεωρεί τον εαυτό του «τσακάλι», άνθρωπο πανέξυπνο και γοητευτικό που μπορεί να σαγηνεύει όλες τις γυναίκες, επιλέγοντας αυτός ποια θα γίνει η εκλεκτή της καρδιάς του.
Από την άλλη, ο βραχύσωμος Νίκος Ρίζος, στον ρόλο του βαρύ και ασήκωτου μάγκα, περνιέται για «γίγαντας» έτοιμος να τα βάλει με όλους και με όλα αν χρειαστεί, για οποιαδήποτε αφορμή και αιτία, σοβαρή ή όχι.
Στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του ο εξηνταοκτάχρονος τότε Κώστας Δούκας, ερμηνεύει τον κυρ Παντελή, τον ηλικιωμένο παντοπώλη που νομίζει ότι με τα λεφτά του μπορεί να αγοράσει τα πάντα και τους πάντες και ορέγεται την κατά πολύ νεότερή του Λίτσα (Ντίνα Τριάντη).
Υπέροχοι είναι και οι υπόλοιποι ηθοποιοί που συμπληρώνουν το καστ, με εξέχοντες την Μαρίκα Νέζερ στο ρόλο της προξενήτρας, και τον Νίκο Φέρμα, στο ρόλο του πατέρα της Λίτσας.
Πλοκή
Ο Ζήκος είναι ένας επαρχιώτης από το Καρπενήσι, που δουλεύει υπάλληλος στο μπακάλικο του κυρ Παντελή. Δείχνει ότι είναι ένας παμπόνηρος και θρασύς χωριάτης αλλά κατά βάθος είναι ένα καλοκάγαθο ανθρωπάκι. Του αρέσει μια όμορφη γειτονοπούλα, η Φιφίκα. Η Φιφίκα θέλοντας να παίξει μαζί του, προσποιείται ότι ανταποκρίνεται. Ο αφελής Ζήκος, ερωτευμένος στο φουλ, ονειροβατεί και πετάει στα σύννεφα.
Ο κυρ Παντελής, αν και προχωρημένης ηλικίας, θέλει για λογαριασμό του τη νεαρή φίλη της Φιφίκας, την Λίτσα. Ο Ζήκος τον κοροϊδεύει για την επιλογή του, αλλά αυτός δεν πτοείται. Για να πετύχει τον στόχο του βάζει την κυρά Δέσποινα, την προξενήτρα της γειτονιάς, να τακτοποιήσει την υπόθεση και να τη ζητήσει από τον πατέρα της. Έτσι ο κυρ Παντελής έρχεται σε συνεννόηση με τον πατέρα της Λίτσας, εν αγνοία της ίδιας, αποφασίζοντας να ανακοινώσουν στη νεαρή κοπέλα την ημέρα των γενεθλίων της, τους επικείμενους αρραβώνες. Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963)
Όμως τα πράγματα ανατρέπονται, καταστρέφοντας τα σχέδια του Ζήκου και του κυρ Παντελή, όταν κάνουν την εμφάνισή τους δύο άλλοι υποψήφιοι γαμπροί, οι αγαπημένοι των κοριτσιών…
Trivia
– Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 18 Ιουνίου του 1963. Εισπρακτικά τα πήγε αρκετά καλά αφού έκοψε κατά την πρώτη της προβολή στην περιοχή Αθηνών
– Πειραιώς και προαστίων 201.008 εισιτήρια και κατετάγη στην 26η θέση έναντι των 92 ταινιών αυτής της σεζόν.
– Έλαβε μέρος στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης της ίδιας χρονιάς, χωρίς όμως να καταφέρει να αποσπάσει κάποιο βραβείο.
– Ο ίδιος ο Κώστας Χατζηχρήστος που ενσαρκώνει τη φιγούρα του Ζήκου, είχε ξεχωρίσει αυτή την ταινία ανάμεσα στις τόσες άλλες που είχε πρωταγωνιστήσει, χαρακτηρίζοντάς την ως την καλύτερη ταινία της καριέρας του και ως αυτή που τον καθιέρωσε στον κινηματογράφο.
– Εδώ και αρκετά χρόνια τα κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης την προβάλλουν συνεχώς (σημειώνοντας πάντα υψηλή τηλεθέαση) κι έτσι η ταινία έγινε γνωστή και αγαπητή στο σύγχρονο νεανικό κοινό. Όσο για τον πρωτότυπο τίτλο της, μάλλον τείνει να ξεχαστεί, καθώς οι περισσότεροι την αναφέρουν με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο Μπακαλόγατος» εννοώντας βέβαια τον αείμνηστο Κώστα Χατζηχρήστο που και αυτουνού το όνομα, έχει γίνει πλέον συνώνυμο με το «Ζήκος». Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963)
Ατάκες
ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΔΟΥΚΑΣ): Τι, από τώρα φεύγεις;
ΠΑΤΕΡΑΣ ΦΙΦΙΚΑΣ (ΟΛΥΜΠΙΟΣ): Βάλε και κανένα μεζέ βρε Παντελή!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΔΟΥΚΑΣ): Ε, θα σφάξω ρέγγα!
ΖΗΚΟΣ (ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ): Εμένα με το «ρε», να μη μου μιλάς, γιατί εγώ το «ρε» δεν το σηκώνω! Ούτε χειρονομίες δε σηκώνω, ακούς;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Εσύ μου κάνεις χειρονομίες!
ΖΗΚΟΣ: Σου κάνω χειρονομίες για να μη μου κάνεις εσύ!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Πού ήσουνα;
ΖΗΚΟΣ: Πού μο ‘στειλες;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Πού σε έστειλα; Να πας κάτι πράγματα της κυρά Παναγιώτας και κάτι λουμίνια της κυρά Θοδώρας!
ΖΗΚΟΣ: Ε, τα λουμίνια! Μου πέσανε!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Γι’ αυτό άργησες;
ΖΗΚΟΣ: Ώσπου να τα μαζώξω, τι να κάνω;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Να σου κοπανήσω μία…!
ΖΗΚΟΣ: Μην κάνεις χειραψίες γιατί… Πού είσαι; Σε κολλάω μια κουτουλιά στο ψωμοσάκουλο και θα κάνεις δέκα μέρες να φας! Τ’ ακούς; Δεν μπορείς να μου συμπεριφέρεσαι έτσι!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Τι ‘ν’ αυτά που μου λες ρε;
ΖΗΚΟΣ: (Κορδώνεται) Τι με κοιτάς; Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω ένα κι ενενήντα και δε θα σε γλυτώνει άνθρωπος!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΔΟΥΚΑΣ): Που ήσουνα ρε, τόσην ώρα; Θα σου δώσω μία…
ΖΗΚΟΣ (ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ): Για κάνε πως χτυπάς και θα πάω στο υπουργείο Υγρασίας και θα τα πω όλα.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Βρε άει στο διάολο από δω.
ΖΗΚΟΣ: Μη σπρώχνεις. Εμένα θα με πάρεις με το καλο. Πάρε με με το καλό εμένα να γίνω μούσι να με ξυρίσεις!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ζήκο, σε παρακαλώ! Όχι σε μένα αυτά.
ΖΗΚΟΣ: Σιγά μωρέ. Και ποιός είσαι σύ; Ένας μπακαλόγατος είσαι και γω το μπακαλογατί.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ζήκο σταμάτα, γιατί θα προβώ σε ωμότητες.
ΖΗΚΟΣ: Μπα, και γω σε τι θα προβώ; Σε ψημενότητες;
ΖΗΚΟΣ: Πάω γω. Πάω στο γιατρό τα ψώνια εγώ.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Να πας στο καλό.
ΖΗΚΟΣ: Τηλεφώνησε η γιατρέσα
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Να πας στο καλό.
ΖΗΚΟΣ: Ησύ θα κάτσεις εδώ πέρα. Πάω γω. Πάω γω που ‘μαι και αδύνατος και ανεβαίνω και κατεβαίνω απάνω στα σκαλιά κι έχω γίνει σα σουβλί. Κι εσύ είσαι 800 κιλά αηδία. Ησύ θα κάτσεις εδώ. Πάω γω. Πάω στο γιατρό εγώ. Το μεγάλο μισθό που παίρνω και τρέχω όλη μέρα μες τσι δρόμοι… μου κρατάς και τον Ικα. Ποιός είναι αυτός ο Ίκας;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Αυτό όλοι το πληρώνουν!
ΖΗΚΟΣ: Δεν το πληρώνω εγώ! Δε με φτάνει που δε με πληρώνεις, μου κρατάς και τον Ίκα! Και μου λες όλο υπομονή Ζήκο θ’ αρρωστήσεις! Πότε θ’ αρρωστήσω εγώ;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ζήκο! Θα σου ρίξω κλωτσιά και θα σε βάλω γκολ στο γήπεδο Καραισκάκη!
ΖΗΚΟΣ: Μπα; Κι εγώ αργώ ξέρεις να το σφυρίξω οφσάιντ!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Λοιπόν, πόσο τυρί να κόψω;
ΛΙΤΣΑ (ΤΡΙΑΝΤΗ): Ε, λίγο! Δυο άνθρωποι είμαστε!
ΦΙΦΙΚΑ (ΠΑΠΠΑ): Αχ, όχι τόσο πολύ, κύριε Παντελή.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Α, δεν είναι πολύ. Μη σας αυταπατά ο όγκος. Εξ άλλου υπολογίστε και τις τρύπες.
(ο Ζήκος μιλάει στο τηλέφωνο με την κυρά-Γιατρέσσα)
ΖΗΚΟΣ: Τι κάνετε κυρία Γιατρέσσα;
ΖΗΚΟΣ: …ε πως να ‘μαστε μαντάμ; Προσεχώς καλύτερα! Σε τι μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε;
ΖΗΚΟΣ: Α… Ναι. Νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό.Για περιμένετε ολίγον τι.
ΖΗΚΟΣ: …είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση; Δε ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι κύρια Γιατρέσσα γιατί τα γράμματα είναι τ’ ανάσκελα! Μάλλον δεν θα είναι Ελληνικής κατασκευής θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απόξω. Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια…Πάντως εσείς θα τα φάτε; Όχι θα τ’ ανάψετε..
ΖΗΚΟΣ: Αν ανάψουν άναψαν.
ΖΗΚΟΣ: …Μάλιστα. Θα τα στείλω με τον μικρό, μόλις επιστρέψει. Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!
ΠΕΛΑΤΗΣ (ΜΕΝΤΗΣ): [Χτυπάει παλαμάκια να έρθει ο Ζήκος]
ΖΗΚΟΣ: Εσύ όχι παλαμάκια! Να παλαμοκροτάν αυτοί που πληρώνουν! Όχι εσύ που θέλουμε τρεις κιμωλίες στο γράψε-σβήσε τη βδομάδα για σένα, έτσι; Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη!
ΠΕΛΑΤΗΣ: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!
ΖΗΚΟΣ: Γυναίκα σου; Δικιά σου;
ΠΕΛΑΤΗΣ: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!
ΖΗΚΟΣ: Σ’ αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε; [Προς τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;
ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΕΛΑΤΗ: Ναι!
ΖΗΚΟΣ: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα!
ΚΙΤΣΑΡΑΣ: Τσάκω ένα καρτούτσο και βάλε και λίγο κασεράκι!
ΖΗΚΟΣ: Κασεράκι; Γιατι, έτρωγες και στο χωριό σου κασεράκι, που κόβατε τον πατσά με το ψαλίδι;
ΚΙΤΣΑΡΑΣ: Άντε ρε!
ΖΗΚΟΣ: [Μονολογεί] Καρτούτσο, ένα! Κασεράκι, ολίγο!… Έφτασεεε!
ΚΙΤΣΑΡΑΣ: Σε ποιον τα λες ρε;
ΖΗΚΟΣ: Στο βοηθό μου! Κάποιον διατάζουμε κι εμείς! Δεν είμαστε άντε-άντε!
[Μιλάει στο τηλέφωνο]
ΖΗΚΟΣ: Άντε μαντάμ μπρος! Κατάστημα τροφίμων, εδώ ‘ποδιευθυντής!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: [Του ρίχνει ένα φάσκελο]
ΖΗΚΟΣ: Στα μούτρα σου!… Με συγχωρείτε μαντάμ! Δεν ήταν για σας! Μου στείλανε ένα τηλεγράφημα και το ‘στειλα πίσω!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ (ΝΕΖΕΡ): Καλήμερα κυρ Παντελή! Μια χαρά είσαι σήμερα!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ε, το συνηθίζω πότε-πότε!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Αυτό;
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Πολύ μικρό!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: 37, ξώφτερνο!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Γιατί;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Για την Αρτεμισία το εσκέφθης;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Α, ναι. Το εσκέφθην…
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Ε, τι αποφάσισες;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Άσε με κάτω κυρά Δέσποινα!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Μα γιατί; Η Αρτεμισία είναι καλή και μυαλωμένη κοπέλα!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Έ, όχι και κοπέλα! Αυτή όπου να ‘ναι θα τη γκρεμίσουνε να την κάνουνε πολυκατοικία!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Κι εσύ δηλαδή γιατί περνιέσαι; Για κανένα λυκόπουλο; Βρε, ξέρεις πόσοι μου τη ζητάνε [την Αρτεμισία];
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Στη ζητάνε πολλοί; Ε, να της πεις να πάρει τέσσερεις να της έρθει και πιο φτηνά η κηδεία!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Ε, την αδικείς την κοπέλα!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Βρε, ποια κοπέλα! Αυτή έδωσε τη λεκάνη στον Πιλάτο να νίψει τας χείρας!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Χάνεις! Θα σου γεμίσει το σπίτι!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: …με μπουμπάρια, μασέλες και καρακοκκάλες!
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Θα σου στολίσει το μαγαζί!
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Μώρε άσε με χάμω, μην κάνω λάθος καμιά μέρα και την πουλήσω για σκουμπρί!
ΜΑΝΩΛΗΣ (ΦΕΡΜΑΣ): Μια χαρά άνθρωπος είναι ο κυρ Παντελής και πλούσιος, δε λέω. Έχει υπόψιν του όμως ότι εμάς μας λείπουν 99 δραχμές, για να βάλουμε στην άκρη ένα κατοστάρικο;
ΖΗΚΟΣ: Ψυχραμενοι ειστε; Βλεπω μια ελαφρα ψυχρασια μεταξυ σας, ποτε ψυχραστηκατε;
ΖΗΚΟΣ: Στο λέει ο Ζήκος και να το έχεις υπό την υποψία σου!
ΜΠΑΜΠΑΣ ΦΙΦΙΚΑΣ: Βρε Ζήκο, ομορφαίνεις ή έτσι μου φαίνεται εμένα;
ΖΗΚΟΣ: Μπα. Είναι που χτενίζομαι διαφορετικά και άλλαξε τύπο, ίσως. Στον άντρα το παν κύριε Σωτήρη μου, είναι να είναι ευγενικός, να είναι αρμονικός, να έχει μια υπεροψία, μια καχυποψία, και όλα τα …ψία.
ΖΗΚΟΣ: Τι είναι αυτό;
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Το γαμπριάτικο υποκάμισο.
ΖΗΚΟΣ: Και γιατί το λες υποκάμισο; Τι είναι, υπολοχαγός;
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ (ΝΕΖΕΡ): …δεν έχει που την κεφαλή πλύναι
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: …κι αν πεις για ψυχραγωγία…
(ο Ζήκος ψυχανεμίζεται)
ΖΗΚΟΣ: Ο μόνος μορφωμένος και λογιστικά κατερτισμένος ειμι ηγώ. Μάλιστα εμένα που με βλέπεις, εγώ. Διότι εγώ κρατάω και τα βιβλία στο μαγαζί. Τα κρατάω, δεν τα κρατάω δηλαδή όλα πάνω μου γιατί κουράζομαι. Τα πάω από δω εκεί τ’ αφήνω. Είμαι και σχολικά μορφωμένος. Είμαι τελειόφοιτος τετάρτης δημοτικού. 16 χρόνια σχολιό κύριε Μανόλη εμένα που με βλέπεις. Μάλιστα 16. Έτσι 4 χρόνια κάθε τάξη. Δεν είμαι σαν κι αυτουνούς κυρ Μανώλη εγώ που πάνε ένα χρόνο και σου λέει τα μάθαμε όλα. Τι να μάθεις ρε κύριε σε ένα χρόνο?! Τι να μάθεις? Μέχρι να πάς ντανγκα ντανγκ το καμπανάκι διάλειμμα, βγαίνεις όξω. Μετά έχουμε γιορτές, καθαροδευτέρες, έχουμε 25η Μαρτίου που θα προλάβεις? Ενώ εγώ 4 χρόνια σχολείο, κάθομαι πήζει το μυαλό μου και βγαίνω αμέσως, παίρνω και το χαρτί, είμαι φτηχιούχος λογιστικής. Άσε που ξέρω προπαίδεια. 5*7=35 με την πρώτη, 6*8=48, 7*8=56. Τώρα μαθαίνω το 8*9. Της Κακομοίρας (Ο Μπακαλόγατος) (1963)
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΔΟΥΚΑΣ): Καλησπέρα.
ΖΗΚΟΣ: Καλώς το μάγο με τα δώρα. Ψώνισες αφεντικό?
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Μάλιστα κύριε Ζήκο ψωνίσαμε.
ΖΗΚΟΣ: Α ψωνίσατε βέβαια. Πετάς τα λεφτάς στα παλιοκούτια και δεν κοιτάς να πάρεις ένα σακί φακές να πουλάμε. Που ζητά ο κόσμος φακές και τους δίνω εγώ πέρα ρουβύθια.
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Τι λες ρε τρελλάθηκες? Ένα τσουβάλι φακές δεν έχουμε?
ΖΗΚΟΣ: Μπα είχαμε, δεν έχουμε, φύγανε οι φακές.
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Τι γίνανε? Τις πούλησες?
ΖΗΚΟΣ: Δεν τις πούλησα φύγανε μαναχές τους. Διότι σκάσανε οι φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη από μια φακή και δρόμο τον ανήφορο.
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Ξεκουμπίσου από ‘δω, έχω κάτι να πω στον άνθρωπο.
ΖΗΚΟΣ: Θα κάνεις εκπομπή;
ΠΡΟΞΕΝΗΤΡΑ: Ότι θέλω θα κάνω!
ΖΗΚΟΣ: Θα κάνεις ανακαταμετάδοση εις ρυθμόν απαγορεύσεως;
[Ο Χατζηχρήστος παίρνει το τσιγάρο του Ρίζου και το καπνίζει]
ΖΗΚΟΣ: Άλλαξες μάρκα πάλι;
ΚΙΤΣΑΡΑΣ (ΡΙΖΟΣ): Ναι.
ΖΗΚΟΣ: Ε, δεν πας στο διάολο, αλλάζεις όλο μάρκες, θα μου κάνεις το λαιμό μου χάλια, δεν μπορώ να μιλήσω! Μια μάρκα θα φουμάρεις!
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΔΟΥΚΑΣ): -Έλα δω ρε να παραδώσεις. Λέγε τι έπιασες σήμερα?
ΖΗΚΟΣ: -Έπιασα, τι έπιασα? Δεκάρες έπιασα. Βερεσετζήδες και όλοι οι σπαγκοραμένοι. Τι έπιασα? Ήρθε ο στραβάραπας ο ντενεκετζής, με κείνον τον άλλον τον πουρτουφουλά, αυτός που είνι έτσι. Ήπιαν κάτι ούζα τσ’έδωσα κάτι αυγά, λίγο σαλαμάκι σάπιο εκεί, λίγο τυράκι, 9 και 80 πες 9.
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Γιατί να πω 9?
ΖΗΚΟΣ: Ήρθε μετά ο άλλος εκείνος ο πορτοφολάς, που τον κυνηγά η αστυνομηνία όλο. Ξέρεις ποιος σε λέω. Εκείνος που είναι έτσι, που φοράει την τραγιάσκα ανάποδα και σι κλέβει με το ένα μάτι. Ήρθε με μια παρέα, ήπιαν κάτι ούζα, 2 κατοστάρια, τσ’ έφτιαξα 2 αυγά λίγο σαλαμάκι, 16 και 40 πες 15.
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Γιατί 15 ρε?
ΖΗΚΟΣ: Πες 15 για τη στρογγυλοποίηση, τι θα κάνουμε τώρα? Θα πάμε κόντρα τσι δεκαδικούς αριθμούς τώρα?
ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Όχι να μη πω 15!
ΖΗΚΟΣ: Σπαγγοραμμένε, τσιγκούναρε, Σκωτσέζε!
ΦΙΦΙΚΑ: Κυρ Παντελή! Πάρτε κανένα μεζεδάκι! Καμιά σαρδελίτσα…
ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Πα πα! Αλμυρά ποτέ!
ΖΗΚΟΣ: Ναι, αλμυρά δεν τρώει γιατί το απαγορεύει ο κτηνίατρος!