Τι αποκάλυψε η μητέρα της 16χρονης Μυρτούς;
Η Μαρία Κοτρώτσου, γυρίζει τον χρόνο πίσω στον Ιούλιο του 2012 και θυμάται τις στιγμές εκείνες που ποτέ δεν θα σβήσουν από τη μνήμη της.
Η Μυρτώ με την μητέρα της βρίσκονται σε μια παραλία και ο δράστης που εργαζόταν σε κοντινή τουριστική επιχείρηση έκανε βόλτες στην περιοχή:
«Τον είχα δει από την ώρα που ερχόταν. Ήρθε και στάθηκε ακριβώς απέναντι μου στα τέσσερα μέτρα και με κοιτούσε επί ένα δεκάλεπτο.Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα –επειδή είχα μόλις βγει από την θάλασσα και είχα γύρω γύρω πετσέτα- μήπως κάτι φαινόταν στο πάνω σημείο του σώματος μου! Κοκαλωμένος ένας άνθρωπος άγνωστος απέναντι σου, σε φέρνει σε δύσκολη θέση. Ήταν η ώρα που η Μυρτώ είχε κάνει την πρώτη βόλτα προς τα βράχια, γύρισα την είδα αλλά δεν φανταζόμουν ότι κοίταζε την κόρη μου. Αυτό που θυμάμαι είναι το έντονο βλέμμα που είχε. Εκείνη την ώρα μου δημιούργησε ένα άσχημο συναίσθημα» θυμάται η Μαρία Κοτρώτσου.
Table of Contents
Τραγική ειρωνία; Η κόρη της λίγο πριν φύγει για την μοιραία βόλτα, της είχε πει:
«Έχω το κινητό μαζί μου τι ανησυχείς;»
Η ώρα περνά και η Μυρτώ αργεί να επιστρέψει:
«Μετά από κάνα δεκάλεπτο άρχισα να την παίρνω τηλέφωνο και ήταν κλειστό. Περίμενα κάνα 10λεπτο ακόμα και άρχισα να την ψάχνω. Κάποια στιγμή μου φάνηκε ότι είδα κάποια σκιά. Ο φίλος της μεγάλης κόρης μου και η άλλη κόρη μου δεν έβλεπαν τίποτα. Κατέβηκα τα βράχια και όπως πλησίαζα είδα την Μυρτώ. Αν δεν είχε βρεθεί στην επόμενη μισή ώρα θα είχε πεθάνει 100% από αιμορραγία ακόμα και αν δούλευαν όλα τα άλλα που δεν δουλεύουν! Ήταν γεμάτη από αίμα, δεν μπορούσε να πάρει ανάσα, είχε ρόγχο και έβγαζε αφρούς. Δεν έχω δει άνθρωπο έτσι. Ούτε σε έργα. Εντελώς παραμορφωμένη. Ένα κεφάλι μέσα στα αίματα, οι βράχοι γεμάτα αίματα, ένα σώμα γυμνό, σε κάποια σημείο πιο πέρα ρούχα και σαγιονάρες. Φρικτή κατάσταση. Είδα ένα άλλο πρόσωπο που δεν ήταν η Μυρτώ μου».
«Με το που έφτασα ο γιατρός μου είπε πως είναι τόσο χτυπημένη που είναι κλινικά νεκρή. Τον παρακάλεσα να κάνει κάτι και μου είπε πως το μόνο που μπορώ να κάνω είναι η διασωλήνωση αλλά δεν ξέρω αν θα το καταφέρω. Και το κατάφερε!»
Εξαρχής το μυαλό της πήγε στον Πακιστανό:
«Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στον Πακιστανό που είχα δει. Το είπα το ίδιο βράδυ στην αστυνομία, την ώρα που η Μυρτώ εγχειριζόταν στο Αττικό. Το είχα πει ότι ήταν αυτός αλλά δεν ήμουν σίγουρη για την εθνικότητα του».
Πως ένιωσε για εκείνον;
«Περνάς σε ένα άλλο στάδιο, που το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε έναν άνθρωπο σου φαίνεται πολύ λίγο. Ακόμα και ο θάνατος του δεν έχει αξία την ώρα που το παιδί μου χαροπάλευε».
Όπως λέει η μητέρα της Μυρτούς για εκείνη την ημέρα που έμελλε να τις σημαδέψει για πάντα, «πιο κοντά δεν μπορούσα να την έχω την κόρη μου στην παραλία. Σε μια νοητή ευθεία, ήμασταν στα 25 μέτρα. Αυτό που δεν ήξερα και δεν φανταζόμουν είναι πως σε εκείνο το σημείο έτσι όπως είναι η διαμόρφωση των βράχων, έπνιγε τον ήχο. Αυτός φαντάζομαι το γνώριζε».
Από τότε έχουν περάσει τρία χρόνια. Η 16χρονη Μυρτώ μετά το ταξίδι αποκατάστασης της στη Βοστώνη, φιλοξενείται δωρεάν στο Κέντρο Αποκατάστασης Animus στη Λάρισα, και παρακολουθεί σειρά προγραμμάτων αποκατάστασης:
«Το παρουσιαστικό της δεν μαρτυράει αυτό που έχει συμβεί.Έχει χτυπηθεί το κέντρο ομιλίας και το κέντρο νόησης αλλά αυτό για κάποιο λόγο δουλεύει. Αυτό δεν κατάφερε να της το πάρει. Καταλαβαίνει τα πάντα. Απόλυτα. Έχει 100% αντίληψη.Δεν θυμάται τι συνέβη και δεν θα θυμηθεί. Σε τόσο βαριά τραύματα, έχουν χαθεί τουλάχιστον εφτά ημέρες για τον ασθενή. Εμένα μπορεί να μου αρκεί που την βλέπω ζωντανή αλλά είναι ένα παιδί 17 ετών που έχει όνειρα και καταλαβαίνει. Δεν μπορεί να κινηθεί και την στεναχωρεί. Την παροτρύνουμε να βάλει δύναμη στις θεραπείες μήπως και βελτιωθεί κάτι στην κίνηση. Ο θεός είναι μεγάλος!» λέει η μητέρα της, η οποία θεωρεί ευτύχημα που η Μυρτώ δεν θυμάται την σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε από τον Πακιστανό.
«Θέλω να μείνει στη φυλακή όχι για να βγει 40 χρονών αλλά για να μην βγει ποτέ! Η εικόνα της κόρης μου όταν την αντίκρυσα μες τα αίματα είναι μνήμες που δεν θα σβήσουν ποτέ».
Όσο για την Μυρτώ; Όπως λένε οι ειδικοί που είναι καθημερινά από πάνω της, μετά από τον Γολγοθά της, έχει καταφέρει να «έχει πλήρη επικοινωνία όλη την μέρα, να λέει τις πρώτες λέξεις και να δίνει απλές απαντήσεις σε απλές ερωτήσεις».
Ωστόσο ακόμα δεν μπορεί ούτε να περπατήσει, ούτε να τραφεί μόνη της.