Πώς το ελληνικό δημόσιο έχασε 40 εκ. ευρώ από την ταινία της Τζούλιας Αλεξανδράτου;
Στην Ελλάδα των capital controls, είναι λίγοι οι επιχειρηματίες των οποίων οι δουλειές πηγαίνουν καλά. Και πολύ λιγότεροι αυτοί που μιλάνε.
Αρκετοί γιατί δεν θέλουν να ανοίξουν το στόμα τους, γιατί αν το ανοίξουν θα βρίζουν χειρότερα από ότι σε ταινία ακατάλληλη για ανηλίκους.
Χωρίς να γνωρίζει τίποτα – παρά τα σενάρια συνωμοσιολογίας – ο Δημήτρης Σειρηνάκης αποφασίζει το 2010, την ημέρα που ανακοινώνονται από την κυβέρνηση Παπανδρέου τα πρώτα σκληρά μέτρα, να ρίξει το βαρύ πυροβολικό του στα περίπτερα: Την ταινία με την Τζούλια Αλεξανδράτου.
Παρά την κρίση και τις δυσκολίες οι δουλείες του συνεχίζουν να πηγαίνουν καλά και ανοδικά και για αυτό τον λόγο το WE αποφάσισε να κάνει μαζί του μία διαφορετική συνέντευξη, κάπως πιο επιχειρηματική. Αναπόφευκτα η συζήτηση ξεκίνησε από την πρόσφατη διάκρισή του να βρεθεί στον τελικό των AVN Awards, των όσκαρ της βιομηχανίας π0pv0.
Είδες την παραγωγή που κέρδισε στην κατηγορία που διαγωνιζόσουν; Ήταν καλύτερη ταινία από τη δική σου;
Την είδα. Δεν είναι σωστό να κρίνω την δουλεία των συναδέλφων μου, ούτε αντικειμενικός θα είμαι αν κρίνω εγώ τη δουλειά μου, ας το κάνουν άλλοι. Και μόνο όμως που ήμασταν μέσα στους 3-4 κορυφαίους στον κόσμο, με τα προβλήματα που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, από capital controls μέχρι το μέγεθος της αγοράς, είναι μεγάλη υπόθεση. Όταν ανταγωνίζεσαι τον Αμερικάνο που έχει μία αγορά 350 εκατομμύρια με το «καλημέρα σας» και εμείς είμαστε 10 εκατομμύρια σε capital controls είναι σαν να κατεβαίνεις σε αγώνες Formula1 με τρακτέρ.
Τώρα εάν ήταν καλύτερη ή όχι, ας το κρίνει ο καταναλωτής. Εγώ πάντως σαν επαγγελματίας δεν θα την προωθούσα στην ελληνική αγορά γιατί πιστεύω ότι δεν θα πούλαγε.
– Τα capital controls επηρέασαν τη δραστηριότητα της Sirina;
Πάρα πολύ. Το να είσαι επιχειρηματίας στην Ελλάδα σήμερα είναι σαν να έχεις εγκληματική οργάνωση, τόσο είναι το κυνήγι που σου κάνει το κράτος. Ένα παιδί να βάλεις στην τύχη να σου πει από πέντε αποφάσεις ποιες είναι οι σωστές, μπορεί να πέσει στις δύο, στις τρεις μέσα, μπορεί και στις πέντε. Έτσι όπως λειτουργούν, τα κάνουν όλα λάθος. Πραγματικά δεν μπορώ να βρω λογική σε τίποτα από αυτά που κάνουν.
Πάμε στα πρακτικά. Από την τράπεζα μία επιχείρηση μπορεί να κάνει ανάληψη την εβδομάδα από ένα λογαριασμό όσο ένα φυσικό πρόσωπο, 420 ευρώ. Σε εμάς, όταν έχουμε γυρίσματα, μόνο τα σουβλάκια που θα παραγγείλουμε στοιχίζουν 400 ευρώ την ημέρα. Αν το σουβλατζίδικο δεν παίρνει κάρτα, πώς θα πληρώσεις; Το λέω αυτό, σαν παράδειγμα, για να καταλάβεις ότι ενώ θα έπρεπε να ασχολούμαστε με πιο σοβαρά θέματα καλούμαστε να λύσουμε προβλήματα που ούτε καν τα είχαμε σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να μας τύχουν.
– Έχεις σκεφτεί να μεταφέρεις την έδρα στο εξωτερικό;
Είμαι πολύ Έλληνας στην νοοτροπία για να το κάνω. Δεν θα κυκλοφορούσα ποτέ με αμάξι με βουλγάρικες πινακίδες. Να στο πω απλά, δεν μπορεί εμένα ο παππούς μου να έχει σκοτωθεί στην Κρήτη σε μάχη με τους Τούρκους και εγώ επειδή η φορολογία αυξήθηκε στην Ελλάδα να εξαφανιστώ και να στήσω εταιρεία στην Βουλγαρία ή στην Τουρκία. Οι προπαππούδες μας έδωσαν το αίμα τους για να είμαστε εδώ ελεύθεροι να κάνουμε την πλάκα μας και εγώ με την πρώτη δυσκολία να το βάλω στα πόδια; Δεν νομίζω. Αλλά δεν νομίζω και ότι θα αντέξει καμία επιχείρηση με τις κινήσεις που κάνουνε. Σε λίγο θα είμαστε για κλείσιμο όλοι.
Η βιομηχανία του eρωτικού κινηματογράφου αναπτύχθηκε ξανά στην Ευρώπη, κυρίως σε Ανατολικές χώρες (Ουγγαρία, Τσεχία) μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, πιθανόν και για οικονομικούς λόγους. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα μπορεί να οδηγήσει σε παρόμοιες καταστάσεις;
Θα σου πω κάτι που έχω πει και σε άλλους δημοσιογράφος και παρόλο που τους το έχω ξεκαθαρίσει γράφουν το δικό τους. Δεν παίζει κανένα ρόλο η κρίση στο να παίξει κάποιος σε τσόντα ή όχι. Κάποιος που έχει ηθικές αξίες για το πώς βλέπει τα πράγματα στην ζωή του, δεν παίζει κανένα ρόλο αν θα πάρει 500 ευρώ παραπάνω για να κάνει κάτι που δεν θέλει. Εννοείται πως παίζει ρόλο το οικονομικό, αλλά περισσότερο είναι θέμα ταμπού. Μετά την Τζούλια Αλεξανδράτου έπαιξαν πάρα πολλές κοπέλες και μοντέλα στις ταινίες επειδή έπαιξε η Τζούλια και έριξε τα ταμπού. Κανείς δεν έπαιξε λόγω κρίσης. Ουγγαρέζες, Τσέχες… αν τις δεις στη δουλειά δεν είναι ότι παίζουν επειδή έχουν χαμηλότερο εισόδημα από ό,τι οι Αμερικάνες, έχουν κουλτούρα στο σ@ξ. Αν βάλεις μία Ουγγαρέζα να παίξει σε μία ταινία και βάλεις και μία άλλη, από τρίτη χώρα, θα δεις ότι έχει διαφορά, και από θέμα DNA στην σεξουαλικότητα και από θέμα επαγγελματισμού.
– Η επιτυχία με την Τζούλια Αλεξανδράτου μπορεί να επαναληφθεί;
Δύσκολο έως ακατόρθωτο. Αν το δεις αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας, δεν υπάρχει αντίστοιχο best seller σε ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν έχει να κάνει με το πόσοι το είδανε, που πειρατικά το είδε όλη η Ελλάδα, αλλά σε επίπεδο απήχησης, πωλήσεων και marketing δεν έχει ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο στη βιομηχανία του π0pv0. Να σου θυμίσω ότι πούλησε πάνω από 100.000 αντίτυπα με 20 ευρώ. Μόνο από ένα site πειρατικό – που τους κυνηγάω ακόμη – το κατέβασαν 800.000 άτομα. Και λέω ένα γιατί ήταν πολλά.
– Το ότι δεν έχεις ανταγωνισμό στην ελληνική αγορά είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα;
Θεωρητικά ο ανταγωνισμός είναι καλός γιατί σε σπρώχνει να κυνηγήσεις το καλύτερο. Όμως εδώ έχεις να κάνεις με ένα «περίεργο προϊόν». Τα δύο – τρία πρώτα που ξεκίνησα και κάναμε μία επιτυχία, ξεπήδησαν καμία 20αρία εταιρείες. Σήμερα δεν υπάρχει καμία. Ήταν μία παράξενη και επικίνδυνη περίοδος γιατί δεν ήταν ξεκάθαρο πόσο σοβαροί ήταν αυτοί οι άνθρωποι που δραστηριοποιήθηκαν στο χώρο. Όταν έχεις να κάνεις με πολύ όμορφες γυναίκες, με λεφτά, γενικά μία καλή ζωή, πρέπει να είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου ώστε να είσαι σοβαρός στο τι κάνεις και να μην πέσεις ούτε σε λούμπες ούτε να μπλέξεις σε καταστάσεις. Βλέπεις ανθρώπους που βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα και για μια δύο γυναίκες καταστρέφουν τα πάντα. Φαντάσου να έχεις τέτοια δύναμη στο πώς λειτουργείς. Μπορεί να κατέστρεφαν το χώρο επειδή θα λειτουργούσαν λάθος. Από αυτή την πλευρά ο ανταγωνισμός είναι αρνητικός.
Σκέφτεσαι να επεκτείνεις τη Sirina σε άλλες δραστηριότητες;
Ένα από τα project που ετοιμάζω και θα βγει άμεσα είναι ένα ερωτικό ποτό. Θα εμφιαλώνεται στην Ελλάδα σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμφιάλωσης αναψυκτικών και θα είναι κάτι το οποίο θα ανεβάζει την λίμπιντο με φυσικό τρόπο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Πρόκειται για κάτι που δουλεύουμε εδώ και τρία χρόνια και είμαστε στη φάση που το τελειοποιούμε ώστε σύντομα να το προωθήσουμε στην αγορά κάτω από το σήμα Sirina.
– Ποια είναι η ώρα που βλέπει περισσότερο εpωτικές ταινίες ο Έλληνας και πόσο επηρεάζεται από θετικά η αρνητικά γεγονότα;
Μεσημέρι, τρεις με πέντε. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, είναι γνωστό ότι στο σ@ξ παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία. Για παράδειγμα, τις πρώτες ημέρες των capital controls είχαμε καταρρεύσει. Όταν ο άλλος έχει να πληρώσει, νοίκι, εφορία, λογαριασμούς, επιταγές και γύρω του καίγεται η Ελλάδα, λογικό είναι να πέσει και η λίμπιντο. Αντίθετα, όσο πιο χαλαρός είσαι τόσο αυξάνεται και η λίμπιντό σου.
– Ποια είναι τα κανάλια διανομής που έχουν τη μεγαλύτερη δυναμική;
Το internet και το pay TV. Αντίθετα το περίπτερο και το DVD είναι «πεθαμένα». Ειδικά στο περίπτερο, αν και συνεχίζουμε, δεν έχει πλέον νόημα να προωθείς ταινίες γιατί πλέον οι περισσότεροι δεν πηγαίνουν καν.
Έχουμε μία πολύ καλή συνεργασία εδώ και τρία περίπου χρόνια με την πλατφόρμα του OTE TV. Είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την εικόνα του δημοσίου που μπορεί να είχε κάποιος για τον ΟΤΕ. Κινούνται αποκλειστικά με επιχειρηματικά κριτήρια, βλέπουν τι είναι συμφέρον για το μπουκέτο τους και για αυτό έχουν και μια συνεχώς ανοδική πορεία.
Η epωτική ταινία δεν πεθαίνει ποτέ. Το μέσο αλλάζει. Όποιος έχει την επιχειρηματικότητα και το βλέμμα να δει που πηγαίνει το θέμα μένει στην αγορά. Αλλά πρέπει να είσαι ακριβώς πάνω στο κύμα, ούτε πιο πίσω ούτε πιο μπροστά. Μία από τις δουλείες που έχασαν λεφτά ήταν το 3D. Το είχα κάνει πολύ νωρίς, πριν από πέντε χρόνια, με ειδικό εξοπλισμό, ακριβές κάμερες και προσεγμένη παραγωγή. Δεν πήγε για ένα λόγο που κανείς δεν τον κατάλαβε εκείνη τη στιγμή. Εσύ μπορεί να φαντάζεσαι οτιδήποτε αλλά ο βασικός λόγος είναι ότι ήταν πολύ δύσκολο να αυτο-ικανοποιηθεί ο άλλος με γυαλιά. Στην λογική ότι ο άλλος φορώντας τα γυαλιά δεν ξέρει ποιος μπορεί να τον παρακολουθεί, ποιος μπαίνει στο δωμάτιο. Γενικά είναι μία άβολη κατάσταση που δεν βοηθάει.
Πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι η πειρατεία στη δουλειά σας;
Τεράστιο. Είναι κανονική κλεψιά. Αν έρθεις μια μέρα σε γύρισμα και δεις πόσο δύσκολο είναι να γίνει μίας ώρας ταινία, πόσοι άνθρωποι δουλεύουν, τι άγχος υπάρχει για όλο αυτό και απλά κάποιος δεν αφαιρεί έναν καφέ από τη ζωή του για να πληρώσει να δει μια Ελληνίδα, που του αρέσει να τη δει, και μετά κριτικάρει κιόλας, θα θες να τον σκοτώσεις. Είναι σαν να μπαίνουν στο σπίτι σου και να σε κλέβουν κανονικά. Στη δική μου τη δουλειά θεωρείται τελείως νορμάλ να πάρει κάποιος την ταινία μου και να την ανεβάσει στο ίντερνετ και να τη βλέπει όλος ο κόσμος. Από τη μία είναι θέμα παιδείας του καταναλωτή ή του θεατή. Αν κάποιος κλέψει το αυτοκίνητό σου και έρθει και μου δώσει τα κλειδιά στο χέρι και μου πει, πάρε το με 2 χιλιάρικα, είναι θέμα παιδείας αν εγώ θα πάρω κάτι που ξέρω ότι είναι κλεμμένο. Το ότι κάτι είναι πολύ εύκολο να το κλέψεις δεν σημαίνει ότι δεν κλέβεις. Σε εμάς το μέσο κόστος παραγωγής είναι 100 χιλιάδες και σε κάθε παραγωγή απασχολούνται 30 – 35 άτομα, αλλά δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και η εταιρεία που θα «κόψει» το DVD σε ένα εργοστάσιο, είναι και δίκτυο διανομής, και το περίπτερο, και οι άνθρωποι που δουλεύουν στο site, μία ολόκληρη αλυσίδα.
Και από την άλλη είναι το κράτος. Για παράδειγμα ποτέ δεν κατάλαβε ότι έχασε ένα 23% ΦΠΑ από τα πειρατικά download της ταινίας της Τζούλιας και ένα 26% εφορίας από εμένα. Δηλαδή στην ουσία το κράτος κυνηγάει όλο τον κόσμο για να του βάλει μία φορολογία παραπάνω και μόνο από εμένα θα μπορούσε να είχε πάρει 30 – 40 εκατ. ευρώ από ένα και μόνο dvd. Είναι κάτι που το εξηγείς στους ελεγκτές και δεν το καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν: Γιατί κυνηγάτε εμένα για το τι θα δώσω και δεν προστατεύετε εμένα ώστε να κερδίσουμε όλοι μας; Αν με προστάτευαν, αν σήμερα πες βγάζω 1 ευρώ, αύριο θα είχα 100 και θα ήταν προς όφελος όλων μας. Δυστυχώς δεν έχουν νοοτροπία επιχειρηματική και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς να έχουν έσοδα με κατασταλτικά μέσα. Και εκεί είναι που χάνουνε.
Ποιες είναι οι υποκατηγορίες ταινιών που αρέσουν περισσότερο στους Έλληνες;
Νομίζω ότι πλέον ο κόσμος έχει μπερδευτεί από την υπερπροσφορά. Είναι πια το μάτι χορτασμένο από τα πάντα. Υπάρχουν όμως σταθερές αξίες που θα τραβήξουν το μάτι του Έλληνα, ο οποίος σαν καταναλωτής είναι πιο εγκεφαλικός. Θα του αρέσει ένα σενάριο κάπως πιο k in ky, κάτι που να έχει διαπλοκή μέσα και βάση αυτού του σεναρίου πορεύονται όλες οι καταστάσεις. Αυτό που πουλάει πολύ εδώ είναι teens, m i l f s, διάσημες και ερασιτεχνικό. Όλα τα άλλα που ανεβαίνουν κατεβαίνουν είναι καθαρά θέμα τι δεν είχαν βγάλει και το βγάζουν τώρα. Πέφτει επάνω ο κόσμος για λίγο, κρατάει ένα τρίμηνο και ξεφουσκώνει.