Μια ολόκληρη πενταετία που μοιάζει με… αιώνα έχει περάσει από την ημέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου έβαλε την Ελλάδα στα μνημόνια. Μέσα σε πέντε χρόνια και οι ζωές των Ελλήνων δεν θυμίζουν σε τίποτα τον Έλληνα της… δόξας του 2004.
Είναι Παρασκευή 23 Απριλίου 2010. Σε ένα δραματικό διάγγελμα από το ακριτικό Καστελόριζο ο Γιώργος Παπανδρέου,ανακοινώνει την είσοδο της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και τα μνημόνια. Η επόμενη μέρα αν και ηλιόλουστη βρίσκει τους Έλληνες σκεφτικούς, σκυμμένους, σκυθρωπούς…
Από τότε οι Έλληνες βγήκαν εκατοντάδες φορές στους δρόμους, έγιναν μαζικές ειρηνικές ή όχι διαδηλώσεις, εμφανίστηκαν και εξαφανίστηκαν οι Αγανακτισμένοι, σημειώθηκε η τραγωδία με τους νεκρούς της Marfin.
Στις 23 Απριλίου του 2010, ο Γιώργος Παπανδρέου έβαλε την Ελλάδα στον λεγόμενο μηχανισμό στήριξης, την γνωστή τρόικα, ή τους γνωστούς σήμερα ως θεσμούς με τη συμμετοχή και την επίβλεψη του ΔΝΤ. Του Ταμείου που καταφεύγουν πτωχευμένες και χρεοκοπημένες χώρες. Το ταμείο που πάντα λειτουργεί με στόχο να πάρουν τα λεφτά τους οι δανειστές αδιαφορώντας για τις ζωές των ανθρώπων..
Ο τότε Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες καλό κουράγιο γνωρίζοντας ότι το σπιράλ της αδιέξοδης πολιτικής που θα εφαρμοζόταν θα στοίχιζε πολλά.
Αυτή τη μαύρη επέτειο του 2010 όλοι θέλουν να την ξεχάσουν.
Είναι η πενταετία που έζησαν οι Έλληνες, αλλά ενδεχομένως και τα επόμενα χρόνια, εφόσον η χώρα καταφέρει να μείνει όρθια τους επόμενους μήνες.
Η ομολογία είναι πλέον ξεκάθαρη. Η τρόικα απέτυχε, έκανε λάθη, η πολιτική της ήταν καταστροφική. Ο πολιτικός χάρτης της χώρας άλλαξε, οι στρατιές των ανέργων αυξήθηκαν κατακόρυφα, οι συνταξιούχοι, οι απόμαχοι της εργασίας έχασαν σχεδόν αμέσως πάνω από το 40% του εισοδήματός τους, οι δημόσιοι υπάλληλοι υπέστησαν δραματικές μειώσεις, ενώ πάνω από 1 εκατομμύριο Έλληνες του ιδιωτικού τομέα έμαθαν να ζουν και να πληρώνονται με καθυστέρηση εξαμήνου.
Όσο για τη φορολογία δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλές γραμμές… Οι φτωχότεροι πλήρωσαν με αύξηση φορολογίας 337%, ενώ οι πλούσιοι με 9%… Από το χαράτσι του Ευάγγελου Βενιζέλου, μέχρι τον ΕΝΦΙΑ του Αντώνη Σαμαρά, την κατάργηση του αφορολόγητου, την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης που είναι έκτακτη εδώ και χρόνια… οι Έλληνες πληρώνουν και βρίσκονται με το χέρι στην τσέπη.
Στις 3 Μαΐου η Ελλάδα ζήτησε 80 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και 30 δισ. ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στις 8 Μαΐου εγκρίθηκε το δάνειο μαμούθ, και τα χρήματα έφεραν παρέα το μνημόνιο.
Τα πρώτα μέτρα του πρώτου μνημονίου ανακοινώθηκαν στις 2 Μαΐου και άφησαν άφωνους τους Έλληνες. Μεταξύ των σκληρών μέτρων ήταν η αντικατάσταση του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων με επίδομα 500 ευρώ σε όλους όσοι έχουν αποδοχές μέχρι 3.000 ευρώ και πλήρης κατάργηση των δύο μισθών για μεγαλύτερες αποδοχές.
Έρχεται ακόμη η αντικατάσταση 13ης και 14ης σύνταξης με επίδομα 800 ευρώ για συντάξεις ως 2500 ευρώ. Εφαρμόζεται αύξηση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από 21% σε 23%, του μεσαίου από 10% σε 11% (από 1η Ιουλίου 2010) και από 11% σε 13% (από 1η Ιανουαρίου 2011) και αντίστοιχα του χαμηλού στο 6,5% (από 1η Ιανουαρίου 2011). Επιπλέον προβλέπονται αύξηση ορίου απολύσεων και μείωση του κατώτατου μισθού.
Όλα αυτά ήταν απλά μια γεύση του μνημονίου και μόνο…
Όπως ήταν αναμενόμενο η κατάσταση δεν άλλαξε. Η ελληνική οικονομία μπήκε σε ένα φαύλο κύκλο αφού τα μέτρα ήταν υφεσιακά και όσο πιο βαθιά μέσα στην ύφεση έμπαινε η χώρα, τόσο έχανε τους στόχους των μνημονίων. Ο χρόνος κυλούσε… Τα μέτρα παίρνονταν, αναθεωρούνταν και η οικονομία βυθιζόταν στο χάος.
Αλλάζει δραματικά το σκηνικό στα εργασιακά και τις ΔΕΚΟ, αλλάζει δραστικά το φορολογικό με σταδιακή κατάργηση του αφορολόγητου, ενώ το Σεπτέμβριο του 2011 ο τότε υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος ανακοινώνει νέα έκτακτα συμπληρωματικά μέτρα μετά από διαφωνία με την τρόικα για τη «μαύρη τρύπα» στα δημοσιονομικά. Τότε επιβάλλεται το περίφημο «χαράτσι» της ΔΕΗ και νέες περικοπές σε συντάξεις και εφάπαξ αλλά και νέες περικοπές μισθών στους δημοσίους υπαλλήλους.