Μαρτυρία Χρυσοπούλου Ιωάννου, Αρχιτέκτονος από την Αλεξαντρούπολη:
«Είμαι παντρεμένος με την Σιοντοπούλου Ευανθία και έχουμε τρία παιδιά. Πριν από μερικά χρόνια όταν ο γιος μου ο Χρήστος ήταν τριάμισι χρονών, συνήθιζε βλέποντας την μητέρα του να θυμιάζει το σπίτι, να την ακολουθεί και να θυμιάζει (υποτίθεται) και ο ίδιος με την ξύλινη κουδουνίστρα του, η οποία έμοιαζε με θυμιατό, όλο το σπίτι επαναλαμβανόντας το “Κύριε ελέησον”.»
Κάποια μέρα ενώ θυμίαζε κατά την συνήθεια του με το παιχνίδι του, παρέλειψε να θυμιάσει την γωνία του σαλονιού οπού βρισκόταν η τηλεόραση.
Αυτού το πρόσεξε η γυναικά μου και τον ρώτησε γιατί δεν θυμιατίζει το σαλόνι.
Ο Χρήστος απάντησε εντελώς φυσικά ότι αυτός ο ξένος που κάθεται πάνω στην τηλεόραση δεν του επιτρέπει να θυμιάσει εκει.
«Μα ποιος ξένος, Χρήστο», τον ξαναρωτά η γυναίκα μου.
«Να, αυτός καλέ μαμά, που κάθεται πάνω στην τηλεόραση, δεν τον βλέπεις;»
O Χρήστος έβλεπε με τα καθαρά μάτια της ψυχής του τον διάβολο καθήμενο πάνω στην τηλεόραση και τον οποίο μάλιστα ενοχλούσε το υποτιθέμενο θυμίαμα του Χρήστου.
«Μέτα από συζήτηση του παραπάνω γεγονότος με τον Πνευματικό μας πατέρα βγάλαμε την τηλεόραση από το σπίτι μας.»
Πηγή: “Ασκητές μέσα στον κόσμο”. Εκδ.: Ι. Ησ. Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής