Εκατόν πενήντα χρόνια χρειάστηκε να περάσουν για να επιστρέψει η σορός της άτυχης Julia Pastrana στην πατρίδα της, Σιναλόα ντε Λέιβα στο Μεξικό.
Η Julia έπασχε από μία ασθένεια που της προκάλεσε έντονη τριχοφυία, με την ονομασία «hypertrichosis» (υπερτρίχωση). Η έντονη τριχοφυία που κάλυπτε όλο το πρόσωπό της σε συνδυασμό με την ουλική δυσπλασία (ασθένεια που δεν είχε ακόμη διαγνωσθεί στην εποχή της) και το πολύ χαμηλό ύψος της την έκαναν να μοιάζει με μια περίεργη διασταύρωση ανθρώπου με ουρακοτάνγκο, κάτι που καθόρισε την τραγική της μοίρα.
Γρήγορα η ασθένειά της έγινε γνωστή και την αποκαλούσαν με διάφορα προσωνύμια όπως «η γυναίκα με το μούσι και τις τρίχες» ή «γυναίκα-πίθηκος» ή «γυναίκα-ουρακοτάνγκος» και «γυναίκα-αρκούδα».
Πέθανε το 1860, όμως μόλις πριν λίγες μέρες ενταφιάστηκε. Η ταφή της έγινε με ειδικές τιμές στον τόπο καταγωγής της, με έξοδα της κοινότητας της Σιναλόα, κερδίζοντας με αυτό τον τρόπο μια αναγνώριση και μια τυπική συγγνώμη από τη διεθνή κοινότητα.
Η Julia αγοράστηκε από τον Theodor Lent, ο οποίος της φερόταν σαν να ήταν πραγματικός πίθηκος. Της έμαθε να χορεύει και να παίζει μουσική και την έκανε ατραξιόν σε τσίρκο, ταξιδεύοντας σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Έπειτα ο Theodor την παντρεύτηκε και έκαναν μαζί ένα παιδί, το οποίο ήταν ίδιο η Julia. Το μωρό δεν κατάφερε να επιβιώσει και πέθανε μόλις τριών ημερών, με τη μητέρα του να χάνει τη μάχη για τη ζωή λίγες ημέρες μετά, εξαιτίας επιπλοκών μετά τον τοκετό.
Ο Τheodor ταρίχευσε την Julia και το μωρό της και τις χρησιμοποίησε σαν εκθέματα μέσα σε ένα γυάλινο κουτί. Αγόρασε έπειτα μια άλλη γυναίκα, με την ίδια ασθένεια με αυτή της Julia, και έγινε ζάμπλουτος από την εκμετάλλευσή της, προτού πεθάνει σε άσυλο ανιάτων το 1884.
Τα μουμιοποιημένα σώματα της Julia και της κόρης της εξαφανίστηκαν για χρόνια, ώσπου το 1921 εμφανίζονται στη Νορβηγία. Το 1970 αποσύρθηκαν λόγω διαμαρτυριών για το θέαμα.
Το 1976 βάνδαλοι εισέβαλαν στο χώρο όπου φυλάσσονταν, ακρωτηρίασαν τη σορό του μωρού με ό,τι απέμεινε από αυτό να το τρώνε τα ποντίκια.
Το σώμα της Julia εκλάπη το 1979, όμως εντοπίστηκε και φυλάχτηκε στο Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο του Όσλο, όπου παρέμεινε μέχρι πρόσφατα σαν δείγμα για τους επιστήμονες.
Πριν δύο χρόνια επιτέλους η Julia γύρισε στην πατρίδα της, όπου και ενταφιάστηκε.
