ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ: Αυτό είναι το τέλος των γυναικών από την αγαπημένη σειρά του Αντ1
Το τέλος της Έλλης:
Η Ελλη έγκυος στη φυλακή Η Ελλη ξέροντας πια ότι η Μαρίνα είναι κόρη της Κάτιας και απογοητευμένη από τον Κωστή και όσα έχουν συμβεί, αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή της. Πάει σε μια παραλία και μπαίνει στη θάλασσα με σκοπό να πνιγεί. ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ
Η Κάτια τρέχει πίσω της. «Συγγνώμη μαμά που σε πληγώνω ακόμη και την τελευταία στιγμή τnς ζωής μου. Μπορεί να μη με γέννησες αλλά είσαι η πραγματική μου μάνα», μονολογεί. Η Κάτια της φωνάζει να σταματήσει και μπαίνει στο νερό φωνάζοντάς της: «Τι κάνεις; Δεν μπορείς να τα παρατήσεις. Πρέπει να κάνεις μια καινούρια αρχή».
«Εχεις τη Μαρίνα». της απαντάει. Εκείνη την ώρα ένα κύμα παρασέρνει και ns δύο γυναίκες. Οι διασώστες καταφέρνουν να σώσουν την Ελλη, η οποία τους φωνάζει: «Η μητέρα μου. Πρέπει να τη βρείτε. Είναι εκεί μέσα».
Η Μαρίνα είναι απαρηγόρητη. Το μόνο που της δίνει κουράγιο είναι η κόρη της η Ελπίδα που ζει πια μαζί της αλλά και ο Μιχάλης με τον οποίο είναι παντρεμένη και είναι πάντα το στήριγμά της. Μετά από μέρες, η Ελλη μπαίνει φυλακή για όλες τις σκευωρίες που έχει κάνει.
Ο Κωστής τη στηρίζει και νιώθει ότι είναι η μόνη γυναίκα που τον αγάπησε όσο τίποτε άλλο. Η κοπέλα μέσα στη φυλακή ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος και αυτό την κάνει ευτυχισμένη. Ομως την πικραίνει το γεγονός ότι δεν έχει κοντά της την Κάτια.
Το τέλος της Κάτιας:
Η θάλασσα ξεβράζει ένα πτώμα και φωνάζουν τη Μαρίνα για αναγνώριση. Εκείνη όλο αγωνία πηγαίνει με τον Μιχάλη. «Το πρόσωπο έχει αλλοιωθεί και δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι η Κάτια Μακρή. Γι’ αυτό σας φωνάξαμε», της λέει ο ιατροδικαστής, αλλά εκείνη δεν αντέχει να κοιτάξει.
Ξαφνικά θυμάται πως η Κάτια είχε ένα κάψιμο στον ώμο της και ο ιατροδικαστικέ το ελέγχει, αλλά δεν βλέπει κάτι. «Δεν είναι αυτή. Πρέπει να είναι ζωντανή. Δεν είχα την ευκαιρία να την πω μητέρα. Δεν της κράτησα το χέρι, δεν την αγκάλιασα», λέει κλαίγοντας η Μαρίνα στον Μιχάλη.
Εν τω μεταξύ και ο Δημήτρης από καιρό έχει εξαφανιστεί και κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται. Μέχρι που εντελώς τυχαία ο Μιχάλης τον βρίσκει να ζει σ’ ένα παραθαλάσσιο μέρος, έχοντας δίπλα του την Κάτια. «Γιατί δεν τηλεφώνησες; Ανησυχούσαμε πολύ. Σας ψάχναμε και τους δύο», του λέει ο Μιχάλης.
Ο Δημήτρης του απαντάει: «Ποιο το νόημα; Πριν δέκα μήνες υπολόγιζα να φύγω στο εξωτερικό αλλά από θαύμα η Κάτια ήταν ζωντανή.
Δεν θα περπατούσε ξανά και είχε χάσει τη μνήμη της. Βλέποντάς τη συνειδητοποίησα πως το να την προσέχω σε όλη μου τη ζωή είναι η μοίρα μου. Πρέπει κάπως να της ξεπληρώσω την αγάπη της. ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ
Είναι για καλό να μείνουμε εδώ. Γι’ αυτό μην πεις στη Μαρίνα για την Κάτια. Είμαστε ευτυχισμένοι τώρα».
Το τέλος της Μαρίνας:
Ο Μιχάλης λέει στη Μαρίνα, που πια έχουν παντρευτεί, ότι βρήκε τη μητέρα της και εκείνη του απαντάει να την πάει να τη δει. «Δεν έχει τη μνήμη της και δεν είναι καλά. Οταν τη βρήκε ο Δημήτρης, το Αλτσχάιμερ ήταν προχωρημένο. Δεν τον αναγνώρισε. Δεν ήθελε να μας στενοχωρήσει και κρύβεται», της λέει ο Μιχάλης.
Η Μαρίνα πηγαίνει να βρει τη μητέρα έρωτα της για εκείνον, ενώ φυσικά διαλύει τους αρραβώνες της με τον θέμη, που έτσι κι αλλιώς έδειξε έναν διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν του «καλού παιδιού» που προσπαθούσε να πλασάρει.
Προς το τέλος, ο Λευτέρης προκειμένου να ολοκληρώσει το σχέδιο εκδίκησής του απάγει τη νεαρή κοπέλα με σκοπό να τη σκοτώσει ώστε να «πονέσει» τον Ορέστη.
Στο μεταξύ, ο Ορέστης μαζί με τον «Μάνο» έχουν καταφέρει να εντοπίσουν το μέρος που ο αδίστακτος άντρας την κρατάει φυλακισμένη και είναι έτοιμοι να τη σώσουν.
Όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως τα υπολόγιζαν… Κι ενώ ο Ορέστης προσπαθεί να διαπραγματευτεί με τον Λευτέρη, ο «Μάνος» εμφανίζεται και καταφέρνει να τον αφοπλίσει.
Ωστόσο εκεί βρίσκεται και ο Ζερβός, ο οποίος και πυροβολεί τον Ορέστη: «Αυτό είναι για τον γιο μου», λέει και η Δανάη υποστηρίζει πως τον γιο του τον σκότωσε ο Λευτέρης και όχι ο πατέρας της.
Ο Ορέστης λίγο πριν πεθάνει ζητάει από την κόρη του να τον συγχωρέσει για όσα έκανε! Μερικούς μήνες αργότερα η Δανάη έχει αναλάβει τα ηνία της εταιρείας, έχοντας αφήσει μια για πότης, που κάθεται στην παραλία. ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ
Τη σκεπάζει με την κουβερτούλα και της δίνει μια μαργαρίτα. «Τι όμορφη», της αποκρίνεται η Κάτια. «Γιο σένα την έκοψα», της λέει η Μαρίνα, αλλά η Κάτια της απαντάει: «Δεν εννοώ το λουλούδι αλλά εσένα. Ποιο είναι το όνομά σου;», τη ρωτάει και συνεχίζει: «Ελπίδα; Παρεμπιητόντως μήπως είδες την κόρη μου; Εχει τα γενέθλιά της σήμερα».
Η Μαρίνα κλαίει. «Μην κλαις. Χαλάς το όμορφο πρόσωπό σου. Κάτι σε αναστάτωσε», λέει η Κάτια. «Μαμά. Μαμά, με θυμάσαι;», ρωτάει η Μαρίνα και η μητέρα της την πιάνει από το χέρι.
Εκείνη την ώρα φτάνουν ο Μιχάλης με την Ελπίδα και το κοριτσάκι τρέχει κοντά τους.
Για την αρχική σελίδα «Γυναίκα Χωρίς Όνομα» πατήστε ΕΔΩ