Όλα αυτά που στον υπόλοιπο πλανήτη λέγονται guilty pleasures κι εδώ καφρίλες…
Είναι όλα εκείνα που ήδη έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου να κόψεις γιατί αντικειμενικά, δεν είναι και πολύ σωστά.
Μα πάντα η ίδια ιστορία: Τα κάνεις, γουστάρεις, μετά μετανιώνεις λίγο ή πολύ, σκέφτεσαι «τελευταία φορά, ντροπή πια» και φτου κι απ’ την αρχή. Τελικά για τις πιο ανώριμες, μη τιμητικές, επαναλαμβανόμενες μικρές «αμαρτίες» που απολαμβάνεις και δεν θες να κόψεις αξίζει να ζεις με μερικές τύψεις παραπάνω.
Πίνακας Περιεχομένων
Ποιες είναι;
Να πίνεις με την πρώτη ευκαιρία
Δόξα και τιμή σ’ εκείνα τα απογευματινά ποτάκια στο γραφείο. Στις μπίρες που ανοίγονται μετά τον σαββατιάτικο καφέ. Σε όλα τα gin tonic. Ή σ’ εκείνα τα τσίπουρα που ξεκίνησαν μια Κυριακή στις 12 το μεσημέρι και δεν θυμάσαι πότε και πώς τελείωσαν. Στις αμέτρητες φορές που έγινες χάλια με τους φίλους σου, που είπες «δεν το ξαναβάζω στο στόμα μου» και την επόμενη φορά έκανες πάλι τα ίδια.
Να κατουράς όπου βρεις
Στο δρόμο, στη γωνία, στον κήπο, στην είσοδο της πολυκατοικίας.. Ναι, απαράδεκτο. Αλλά όταν ο μέσος άνδρας «δεν κρατιέται» δεν δίνει δεκάρα για το που θα απελευθερώσει τον «κίτρινο πυρετό». Κανονικά θα έπρεπε να νιώθουμε ενοχικά που συμπεριφερόμαστε σαν λιμενεργάτες στο Λίβερπουλ μετά από 20 ποτήρια Guinness. Αλλά η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή: Το συναίσθημα που γεννά το ελεύθερο κατούρημα είναι ένα: Σκέτη ευδαιμονία.
Να τρολάρεις στο Facebook
Όπως θα έχεις καταλάβει μέχρι τώρα στη ζωή σου, σε κάποια πράγματα δεν υπάρχει σοβαρή εξήγηση στο ερώτημα «γιατί;». Η απάντηση είναι «γιατί έτσι». Και κάποιες φορές, εκεί που η βαρεμάρα κερδίζει τη λογική και που η ώρα δεν λέει να περάσει, έρχεται το Facebook. Ή μάλλον τα posts στο Facebook. Ή μάλλον το τρολάρισμα μας στα posts του Facebook. Σε φίλους, σε συναδέλφους, σε γνωστούς, σε πρώην. Γινόμαστε αυτό που όλοι σιχαίνονται και εύχονται να μην υπήρχε. Οι κραξιματικοί τύποι που πιάνονται από λέξεις και καταστάσεις, για να καταστρέψουν το νόημα μιας ακόμη ανάρτησης. Πάλι καλά που δεν το κάνουμε συνέχεια γιατί θα είχαμε φάει ban με το κιλό. Αλλά πάντα γελάμε χαιρέκακα όταν μας έρχεται η ιδέα για ένα ακόμη σχόλιο…
Να παραβιάζεις τον ΚΟΚ
Πόσες φορές έχεις «βαφτίσει» το κόκκινο πορτοκαλί επειδή δεν υπήρχε «ψυχή» τριγύρω (ελπίζουμε) και βιαζόσου; Πόσες φορές έχεις διπλοπαρκάρει για χάρη μιας τυρόπιτας; Τι να πούμε για όλες εκείνες τις απαγορευμένες αναστροφές και τις ανάποδες πορείες στα στενάκια γύρω από το σπίτι σου; Εκεί που σταματάει η λογική, βάζει 1η ο Έλληνας οδηγός…Υ.Γ. Ελπίζουμε να μη μας διαβάζεις ενώ βρίσκεσαι καθοδόν!
Να χαίρεσαι που η πρώην σου «έφαγε» τα μούτρα της
Όλοι έχουμε «χαρεί» με την αποτυχία μιας πρώην. Ειδικά εκείνης που μας χώρισε ή φέρθηκε σκάρτα. «Θεία δίκη», λες και στο πρόσωπό σου σχηματίζεται ένα μικρό χαμόγελο ικανοποίησης. Μην κάνεις τον ανήξερο, καταλαβαίνεις τι εννοούμε. Κακέ άνθρωπε…
Να βρίζεις
Μα δεν είναι υπέροχο; Με τόσες πολλές λέξεις που διαθέτει η ελληνική γλώσσα για την εν λόγω περίσταση, χαίρεσαι να γεμίζει το στόμα σου. Και το κάνεις σχεδόν παντού: Στο δρόμο, στο γήπεδο, στο σπίτι, στη δουλειά, από μέσα σου. Και πολλές φορές δεν χρειάζεσαι καν κάποιο σοβαρό λόγο, αφορμή ψάχνεις για ν’ αρχίσεις τα μπινελίκια. Είναι ωραία να βρίζεις, το ευχαριστιέσαι.Μπορεί οι άλλοι να θέλουν να σε πνίξουν γι’ αυτό, αλλά εσύ εκτονώνεσαι.