Το 1985 Kihachiro Aratake, ένας δύτης που διοργάνωνε ταξίδια στον βυθό της Ιαπωνίας έψαχνε να βρει ένα νέο μέρος για να παρατηρεί τους σφυροκέφαλους καρχαρίες.Έκανε λοιπόν κατάδυση στο νοτιοανατολικό μέρος του μικρού νησιού Yonaguni στο σημείο που λεγόταν Arakawa και περίμενε να δει τα φυσιολογικά, θαλάσσια κοράλλια, μεγάλες ποσότητες από πλαγκτόν κ καμιά είσοδο σε υποβρύχια σπηλιά, πράγματα δηλαδή που υπάρχουν στο βυθό της θάλασσας. Όμως αυτό που υπήρχε εκεί κάτω δεν το είχε δει κανείς επί χιλιάδες χρόνια!
Λαξεμένοι βράχοι σχηματίζουν γωνίες 90 μοιρών!Ανάμεσα στην Ταϊβάν και την Ιαπωνία βρίσκεται το μικρό νησί Γιοναγκούνι (Yonaguni). Στα ανοιχτά, στη νότια πλευρά σε βάθος περίπου 20 μέτρων ο δύτης Kihachiro Aratake, ανακάλυψε τον Μάρτη του 1985 έναν μυστηριώδη σχηματισμό από κυκλώπεια ερείπια μιας αρχαίας πόλης, ενός άγνωστου πολιτισμού. Αυτό που υπήρχε εκεί κάτω δεν το είχε δει κανείς για 10 χιλιάδες χρόνια.
Στα ολοκάθαρα νερά της περιοχής μπορεί να δει κανείς να στέκεται στον βυθό ένας μεγαλιθικός σχηματισμός που φαίνεται να είναι φτιαγμένος από ανθρώπινα χέρια, με αρκετά μεγάλα κατασκευασμένα σκαλιά και τεράστιους κατακόρυφους τοίχους. Η πολύχρονη έρευνα που έγινε στη περιοχή απέδειξε ότι υπήρχαν και μεγάλα συμμετρικά κανάλια με γωνίες και βάθος 2 μέτρων. Αυτό το μεγαλιθικό μνημείο εκτείνεται σε απόσταση δεκάδων μέτρων και εκτός από τα τείχη που παραπέμπουν στις μυθικές υποβρύχιες πόλεις των Αβυσσαίων έχουν ανακαλυφθεί αψίδες, πλακόστρωτοι δρόμοι και σκάλες. Σε ένα σημείο μάλιστα υπάρχει και μια τεράστια πυραμίδα!
Σύμφωνα με τους ερευνητές η υποβρύχια, άγνωστη πολιτεία εκτεινόταν σε ένα αδιευκρίνιστο μήκος σε ολόκληρη την περιοχή μέχρι την Οκινάουα, που απέχει από εκεί 500 χιλιόμετρα! Κάποιοι δίνουν στα κτίσματα ηλικία έως 10.000 ετών, αλλά η τεχνολογία που απαιτείται για να φτιαχτούν αυτά τα κτίσματα δεν ταιριάζει με καμιά γνωστή ιστορική περίοδο. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται ακόμη και για πόλη εξωγήινων.
Τώρα, χρόνια μετά την ανακάλυψη οι απίστευτες υποβρύχιες εικόνες που βλέπετε κάνουν τον γύρο του κόσμου για να γνωρίσουν όλοι ένα ακόμη μυστήριο που αναζητά την λύση. Οι ρεαλιστές επιστήμονες επιμένουν ότι όλα αυτά έχουν κατασκευαστεί από κάποια παράξενη γεωλογική διεργασία και έχουν προκληθεί γι αυτόν τον λόγο έντονες διαμάχες γύρω από την προέλευση και την ταυτότητα της μυστηριώδους, γιγάντιας λίθινης κατασκευής. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν πρόκειται για εξ ολοκλήρου ανθρώπινο κατασκεύασμα, φυσικό δημιούργημα ή αλλοιωμένο από ανθρώπινο χέρι φυσικό φαινόμενο.
Ο διάσημος θαλάσσιος γεωλόγος Μασαάκι Κιμούρα, υποστηρίζει πως ο λίθινος όγκος λαξεύτηκε πριν από χιλιάδες χρόνια, όταν βρισκόταν ακόμη πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Μελετώντας τη δομή και τη φυσιολογία του, έχει αναγνωρίσει ίχνη κάστρων, δρόμων και μνημείων, πράγμα που τον οδηγεί στην εικασία ότι ενδεχομένως να πρόκειται για απομεινάρι της χαμένης ηπείρου των Μου, που αποτελεί την αντίστοιχη ιαπωνική εκδοχή της Ατλαντίδας.
Σήμερα οι δύτες απαγορεύεται να επισκεφθούν την περιοχή, χωρίς ειδική άδεια, γιατί η καταγραφή από τους επιστήμονες δεν έχει ακόμα τελειώσει. Στο τέλος του πανάρχαιου μνημείου βρέθηκε πρόσφατα ένας μεγάλος βράχος με σχήμα οβάλ που κάθεται πάνω σε μια γωνιακή βάση. Η αιχμή του βράχου δείχνει τον Βορρά και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η κατασκευή έδειχνε την ώρα της ημέρας, κάτι σαν ηλιακό ρολόι. Πως όμως κόπηκε ο βράχος με αρμονία αφού πριν από 10 χιλιάδες χρόνια δεν είχε ανακαλυφθεί το μέταλλο; Ο καθηγητής Kimura υποστηρίζει ότι ο κατασκευαστής εισήγαγε ξύλινες σφήνες τυλιγμένες με ύφασμα ή φυτικό προϊόν μέσα στις τρύπες του βράχου. Μετά χρησιμοποίησε νερό έτσι ώστε το ξύλο να φουσκώσει και ο βράχος να αποκοπεί.
Χρόνια μετά την ανακάλυψη η πραγματική φύση του Yonaguni παραμένει ένα μυστήριο. Όταν οι δύτες βουτάνε στην περιοχή που βρίσκεται το μνημείο γυρνάνε πίσω σε μια προϊστορική εποχή για την οποία δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα.