Πότε ήταν η γέννηση του Ιησού Χριστού;
Κάθε χρόνο όλοι σχεδόν οι Χριστιανοί εορτάζουν την γέννηση του Θεανθρώπου στις 25 Δεκεμβρίου κάθε έτους. Εξαίρεση αποτελούν οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι (πλην των Ελλήνων Ορθοδόξων) Εξαίρεση αποτελούν οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι (πλην των Ελλήνων Ορθοδόξων) , οι οποίοι εορτάζουν την γέννηση του Χριστού 13 ημέρες αργότερα , δηλαδή στις 7 Ιανουαρίου, λόγω του ότι ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο (Ιουλιανό) και αρνούνται το νέο (Γρηγοριανό) ημερολόγιο.
Αν και το γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου αποτελεί κορυφαίο γεγονός της Χριστιανικής Πίστης , ελάχιστους απασχόλησε (;) το γεγονός της εύρεσης της πραγματικής ημερομηνίας γέννησης του Χριστού και κατά συνέπεια της παγκόσμιας χρονολόγησης , καθόσον το ημερολόγιο που χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα αρχίζει με την γέννηση του Χριστού.
Να λοιπόν που μετά από δύο χιλιετίες αποκαλύπτεται ότι η χρονολογία γέννησης του Ιησού Χριστού δεν είναι η σωστή και σαφώς λανθασμένη. Και ποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο; Μα ο ίδιος ο Πάπας της Ρώμης Βενέδικτος , ο οποίος παραδέχεται και γράφει στο βιβλίου του που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ότι ολόκληρο το Χριστιανικό ημερολόγιο βασίζεται σε μια παρανόηση και ένα λάθος και ότι στην πραγματικότητα ο Ιησούς γεννήθηκε μερικά χρόνια ενωρίτερα , από την ημερομηνία που πιστεύαμε μέχρι σήμερα!!!
Το λάθος έγινε τον 6ο αιώνα μ.Χ. από έναν μοναχό ονόματι Διονύσιο Έξηγκους (Dionysius Exiguus ) ή Διονύσιο τον Μικρό (Dennis the Small), παραδέχεται ο Ποντίφηκας στο βιβλίο που έγραψε «Ιησούς από την Ναζαρέτ : Οι αφηγήσεις από την νηπιακή ηλικία» και που εκδόθηκε μόλις πρόσφατα, στις 19 Νοεμβρίου 2012, ταράζοντας τα (χριστιανικά) ύδατα και τους πιστούς!! Το βιβλίο εκδόθηκε σε 1 εκατομμύρια αντίτυπα, στην αρχική έκδοση!!!
Ας δούμε όμως τα γεγονότα από την αρχή για να αντιληφθούμε πως έγινε το λάθος. Η χρονολόγηση με βάση τη γέννηση του Χριστού προτάθηκε λοιπόν από τον Σκύθη μοναχό και εκκλησιαστικό συγγραφέα Διονύσιο τον Μικρό , ηγούμενο μοναστηριού στη Ρώμη, κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα και βιβλιοθηκάριο στο Βατικανό. Τότε , το 553 μ.Χ. ο Διονύσιος ανέλαβε να συντάξει έναν Πασχάλιο Πίνακα, δηλαδή να προσδιορίσει τις ακριβείς ημερομηνίες του Πάσχα για οποιοδήποτε έτος. Για τη σύνταξη αυτού του πίνακα, θεώρησε σκόπιμο να ορίσει και ένα νέο σύστημα χρονολόγησης, με σημείο αναφοράς τη χρονολογία γέννησης του Χριστού, την οποία και προσδιόρισε λανθασμένα, ως το έτος 754 από κτίσεως Ρώμης.
Τη χρονολογία αυτή ο Διονύσιος την ονόμασε 1 μ.Χ, αλλά όπως γράφει ο Πάπας στο βιβλίο, έκανε λάθος μερικά χρόνια, καθόσον ο Χριστός γεννήθηκε μεταξύ 7 π.Χ και 2 π.Χ. Η αποκάλυψη αυτή, της γέννησης του Χριστού, που αποτελεί (η γέννηση) τον ακρογωνιαίο λίθο του Χριστιανισμού και μάλιστα από τον Αρχηγό της Καθολικής Εκκλησίας, προκάλεσε ισχυρό σοκ στους πιστούς. Μέχρι τότε, η χρονολόγηση γινόταν, είτε με αφετηρία την Κτίση της Ρώμης, είτε «από Διοκλητιανού», ημερομηνία κατά την οποίαν ο Διοκλητιανός ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας.
Ο Διονύσιος ο Μικρός λοιπόν δημιούργησε το νέο σύστημα με βάση το ήδη υπάρχον ημερολόγιο, που εβασίζετο στην χρονολογία που ο Διοκλητιανός ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας, δηλαδή την 29η Αυγούστου του 284 μ.Χ. Μάλιστα ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός ήταν και ένας σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού και των Χριστιανών, οπότε το γεγονός αυτό ήταν και ένας εξαιρετικός λόγος να απαλειφθεί πλήρως αυτός και το ημερολόγιό του και να χρησιμοποιηθεί ένα νέο σύστημα, ένα νέο ημερολόγιο εμπνευσμένο από την μέγιστη στιγμή, της γέννησης του Θεανθρώπου. Έτσι σκέφτηκε ο Διονύσιος, η Εκκλησία και γενικά όλη η Χριστιανική Ευρώπη, με αποτέλεσμα το νέο ημερολόγιο να γίνει αμέσως αποδεκτό ευρέως . Το νέο ημερολόγιο υιοθετήθηκε και από τον ιστορικό – μοναχό Venerable Bede , ο οποίος το χρησιμοποίησε για την χρονολογική καταγραφή των γεγονότων στο ιστορικό έργο του, «Εκκλησιαστική Ιστορία του Αγγλικού Λαού» (Ecclesiastical History of the English People), το οποίο το ολοκλήρωσε το 731 μ.Χ.
Πως όμως ο Διονύσιος υπολόγισε την ημερομηνία γέννησης του Χριστού , δεν είναι τόσο σαφές και γνωστό, πάντως ο Πάπας πιστεύει, όπως και πολλοί ιστορικοί και ερευνητές, ότι έκανε σίγουρα σφάλμα .
Η Αγία Γραφή δεν προσδιορίζει σε κανένα από τα Ευαγγέλια την ακριβή ημερομηνία γέννησης του Χριστού. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει μόνο: « Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ταις ημέραις Ηρώδου του βασιλέως…» )(Ματθαίος Β1). Ο μοναχός Διονύσιος φαίνεται να έχει βασίσει όλους τους υπολογισμούς του, στην εποχή της αρχής της διδασκαλίας του Χριστού, δηλαδή με τον Χριστό σε μεγάλη ηλικία και ιδιαίτερα στηρίζεται στο γεγονός της βάπτισής Του, που έγινε επί βασιλείας αυτοκράτορα Τιβερίου.
Το σημείο γέννησης στου Χριστού ,Στο βιβλίο του ο Πάπας δε αναφέρεται μόνο στην ανακρίβεια της χρονολογίας γέννησης του Χριστού, αλλά καταρρίπτει και ένα άλλο μύθο, τον μύθο της Φάτνης ή του Σπηλαίου που γεννήθηκε, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα, όπου στον τόπο γέννησης του Θεανθρώπου δεν υπήρχαν ούτε βόδια, ούτε γαϊδουράκια, ούτε άλλα ζώα, που ζέσταιναν το νεογέννητο, ούτε όλα αυτά τα ωραιοποιημένα και γραφικά, σύμφωνα πάντα με το βιβλίο του Πάπα. Ακόμη και ο τόπος γέννησής Του, τίθεται εν αμφιβόλω. Πλείστοι Ακαδημαϊκοί συμφωνούν πλέον με τον Πάπα ότι το Χριστιανικό ημερολόγιο είναι λάθος και ο Χριστός γεννήθηκε μερικά χρόνια ενωρίτερα και μάλλον στην Ναζαρέτ , παρά στην Βηθλεέμ, όπως μέχρι τώρα πιστεύεται, αν και ο Απόστολος Ματθαίος αναφέρει ως τόπο γέννησης την Βηθλεέμ.
Κάποιοι άλλοι ερευνητές προσδιορίζουν επακριβώς ,που έκανε τα λάθη ο Διονύσιος. Το πρώτο οφθαλμοφανές λάθος είναι ότι ο Διονύσιος ο Μικρός ονόμασε το πρώτο έτος του Κυρίου, έτος 1 κι όχι μηδέν. Έτσι δεν παρεμβάλλεται το έτος μηδέν ανάμεσα στο
έτος 1 π.Χ. και το έτος 1 μ.Χ. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι η έννοια του «μηδενός» εισήχθη με την ανάπτυξη της άλγεβρας από ινδούς μαθηματικούς περίπου 700 χρόνια μετά τον Διονύσιο.
Το λάθος όμως του χαμένου έτους δεν είναι το μοναδικό, αλλά υπάρχει κι ένα ιστορικό λάθος έτσι όπως μεταφέρεται μέσα από το μοναδικό γραπτό κείμενο που υπάρχει σήμερα (το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο). Ο Ματθαίος μας πληροφορεί ότι ο Χριστός γεννήθηκε όταν ο Ηρώδης ήταν βασιλιάς. Λίγο αργότερα μάλιστα, ίσως και μερικά χρόνια μετά, μας λέει ότι ο Ηρώδης πέθανε όταν ο Ιησούς ήταν ακόμη παιδίον. Σύμφωνα όμως με τον σπουδαίο Ιουδαίο ιστορικό του 1ου αιώνα μ.Χ., τον Φλάβιο Ιώσηπο, ο Ηρώδης αρρώστησε βαριά όταν ήταν περίπου 70 ετών και πέθανε έξι μήνες αργότερα, ύστερα από μια έκλειψη Σελήνης, που συνέβη πριν από την εορτή του Εβραϊκού Πάσχα. Σεληνιακές εκλείψεις εκείνη την εποχή έγιναν το 4 π.Χ. και το 1 π.Χ. άρα ο Χριστός είχε γεννηθεί ενωρίτερα των ημερομηνιών αυτών, δηλαδή πριν του 1 π.Χ. και πιθανώς πριν του 4π.Χ. καθόσον πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι ο Ηρώδης πέθανε το 4 π.Χ. Άρα ιστορικά αποδεικνύεται ότι ο Χριστός είχε γεννηθεί προ του 4 π.Χ.
Ο καθηγητής John Barton, ερευνητής των Ιερών Κειμένων και της Αγίας Γραφής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ανέφερε ότι μεγάλο μέρος της Ακαδημαϊκής κοινότητας συμφωνεί απόλυτα με τις διαπιστώσεις του Πάπα και σύμφωνα και με την δική του άποψη, ο Χριστός γεννήθηκε μεταξύ 6 π.Χ. και 4 π.Χ, άρα το ημερολόγιο μας έχει λάθος 4-6 χρόνια. Εδώ ο καθηγητής Μπάρτον συμφωνεί με τον ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο και τις αναφορές του περί θανάτου Ηρώδη , μετά από μια έκλειψη σελήνης. Και συνεχίζει ο καθηγητής: «Δεν υπάρχει σαφής αναφορά στην Αγία Γραφή , πότε γεννήθηκε, όλοι γνωρίζουμε, ότι γεννήθηκε επί βασιλείας του Ηρώδου του Μεγάλου, ο οποίος όμως πέθανε το 1 ή το 4 π.Χ.» Δηλαδή ο Ηρώδης και είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο, πέθανε ένα έως τέσσερα χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός, σύμφωνα με το υφιστάμενο Χριστιανικό ημερολόγιο και αυτό είναι ιστορικό λάθος!!!
Και συνεχίζει ο καθηγητής Μπάρτον: « Η ιδέα ότι ο Χριστός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου δεν έχει καμιά ιστορική βάση και αξία. Ακόμη σήμερα δεν γνωρίζουμε καν ποια εποχή γεννήθηκε. Η όλη ιδέα του να εορτάζεται η γέννηση του Χριστού , κατά την διάρκεια της σκοτεινότερης περιόδου του έτους , μάλλον συνδέεται με παγανιστικές παραδόσεις και αντιλήψεις , καθώς και το χειμερινό ηλιοστάσιο».
Η 25η Δεκεμβρίου όπως φαίνεται δεν είναι η πραγματική ημέρα γέννησης του Χριστού και είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε πριν από 2012 χρόνια από σήμερα , αλλά λίγα περισσότερα. Αν και μέχρι τώρα πολλοί επιστήμονες, ερευνητές και μελετητές είχαν επισημάνει και αναφερθεί στο γεγονός της μη ιστορικής ταύτισης της ημερομηνίας γέννησης του Χριστού με την πραγματική ημερομηνία γέννησης, άρα και την αξιοπιστία και ακρίβεια του Χριστιανικού ημερολογίου, πλην όμως τίποτα δεν συνέβη. Να λοιπόν που ένας Πάπας, ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος κάνει αυτό που κανείς δεν φανταζόταν. Αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια σε ότι αφορά την ημερομηνία γέννησης του Χριστού και προχωρά ακόμη περισσότερο. Καταρρίπτει τις υφιστάμενες αντιλήψεις , ωραιοποιημένες και ολίγον γραφικές, περί σπηλαίου, ζώων, που ζέσταιναν το νεογέννητο κλπ. κατατάσσοντάς τες στην σφαίρα της μυθολογίας. Ο Πάπας όπως φαίνεται προτίμησε να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια και την πραγματικότητα, θεωρώντας ότι η Πίστη δεν έχει σχέση με ημερομηνίες, τόπους, μυθοπλασίες και άλλα ωραία και γραφικά. Η Πίστη είναι νοητική αντίληψη και τεράστια εσωτερική δύναμη του κάθε ανθρώπου, που δεν επηρεάζεται από όλα τα παραπάνω. Έτσι έστω και συμβολικά οι Χριστιανοί θα εορτάσουν και θα εορτάζουν την γέννηση του Θεανθρώπου την 25η Δεκεμβρίου ,συμβολικά, αδιαφορώντας για την πραγματική ημερομηνία, τόπο, γεγονότα. Όσο για το ημερολόγιο, ε τώρα είναι λίγο αργά να το αλλάξουμε και να προσθέσουμε μερικά χρόνια ακόμη. Εξάλλου τι ουσιαστικό θα άλλαζε;