Η ισλαμική θρησκεία εμφανίζεται στις αρχές του 7ου αιώνα και κύρηκάς της είναι ένας άνθρωπος, ο Μωάμεθ. Εκείνος επέμενε πως τον επισκέφτηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ, συναντήσεις που συνεχίστηκαν επί 23 χρόνια ως το θάνατό του και μέσα από αυτές του αποκαλύφτηκαν Θεϊκά λόγια. Οι μουσουλμάνοι αποκαλούν το Θεό Αλλάχ (αραβικά). Αυτές οι υπαγορεύσεις αποτελούν το Κοράνι, το ιερό βιβλίο του ισλαμισμού, που θεωρείται η τελευταία αποκάλυψη του Αλλάχ και προσδίδει στη διδασκαλία ύπατο κύρος.
Οι μουσουλμάνοι, δηλαδή οι οπαδοί του ισλαμισμού, πιστέυουν πως το Κοράνι είναι ο τέλειος λόγος του Αλλάχ που έχει υπάρξει και πριν. Πολλοί από τους μουσουλμάνους δεν δέχονται τις μεταφράσεις του ιερού βιβλίου και αναγνωρίζουν μόνο την αραβική του εκδοχή. Η δεύτερη ισχύουσα γραφή είναι το βιβλίο Σουνάτα που είναι γραμμένη από τους μαθητές του Μωάμεθ και συμπεριλαμβάνει τα λόγια, τις πράξεις του και τις προδιαγραφές του.
Οι βασικές πεποιθήσεις του ισλαμισμού είναι πως ο Αλλάχ είναι ο μοναδικός Θεός και πως ο Μωάμεθ ήταν ο προφήτης του. Ένας άνθρωπος δέχεται τον ισλαμισμό μόνο αν επαναλάβει αυτήν την φράση. Η λέξη μουσουλμάνος σημαίνει «αυτός που υποτάσσεται στον Αλλάχ». Ο ισλαμισμός ισχυρίζεται πως είναι η μοναδική αληθινή θρησκεία από την οποία προκύπτουν όλες οι υπόλοιπες (συμπεριλαμβανομένου του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού).
Οι μουσουλμάνοι βασίζουν τη ζωή τους σε 5 στύλους:
1. Η μαρτυρία της πίστης: «δεν υπάρχει άλλος θεός πέρα από τον αληθινό θεό (Αλλάχ) και ο Μωάμεθ είναι απεσταλμένος του (προφήτης)»
2. Προσευχή: κάθε μέρα πρέπει να εκτελούνται 5 προσευχές
3. Προσφορά: πρέπει να δίνουμε στους φτωχούς γιατί τα πάντα έρχονται από τον Αλλάχ
4. Νηστεία: πέρα από τη σποραδική νηστεία όλοι οι μουσουλμάνοι πρέπει να νηστεύουν κατά τη διάρκεια της γιορτής Ραμαντάν (ο έννατος μήνας του ισλαμικού ημερολογίου)
5. Χατζ: τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του ο πιστός πρέπει να κάνει ένα προσκυνηματικό ταξίδι ως τη Μέκα (κατά τη διάρκεια του δωδέκατου μήνα από το ισλαμικό ημερολόγιο)
Αυτά τα 5 δόγματα είναι το πλαίσιο της συμπεριφοράς που θεωρείται υποταγή για τους μουσουλμάνους και τα αντιλαμβάνονται σοβαρά και κατά γράμμα. Η είσοδος ενός μουσουλμάνου στον παράδεισο εξαρτάται από την τήρηση αυτών των 5 στύλων.
Σε σχέση με τον χριστιανισμό ο ισλαμισμός έχει κάμποσες ομοιότητες και σημαντικές διαφορές. Όπως ο χριστιανισμός ο ισλαμισμός είναι μονοθεϊστικός αλλά εν αντιθέσει με το χριστιανισμό δεν δέχεται την ιδέα για την Τριάδα. Ο ισλαμισμός δέχεται κάποια μέρη της Βίβλου – τον Νόμο και τα Ευαγγέλια αλλά απορρίπτει το μεγαλύτερο μέρος των χριστιανικών Γραφών σαν συκοφαντικό και μη εμπνευσμένο από το Θεό.
Ο ισλαμισμός ισχυρίζεται πως ο Ιησούς ήταν μόνο προφήτης και όχι Υιός του Θεού (μόνο ο Αλλάχ είναι θεός, πιστεύουν οι μουσουλμάνοι, πως είναι δυνατόν να έχει γιο;). Αντιθέτως ο ισλαμισμός ισχυρίζεται πως ο Ιησούς αν και γεννημένος από παρθένο δημιουργήθηκε ακριβώς όπως και ο Αδάμ από χώμα. Οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν πως ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό και κατ’ αυτόν τον τρόπο απορρίπτουν μια από τις βασικές διδασκαλίες του χριστιανισμού.
Τέλος ο ισλαμισμός διδάσκει πως ο παράδεισος κερδίζεται με καλές πράξεις και υποταγή στο Κοράνι. Αντιθέτως η Βίβλος αποκαλύπτει πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να συγκρίνεται με τον ιερό Θεό. Μόνο χάρη στο έλεος και την αγάπη Του οι αμαρτωλοί μπορούν να σωθούν μέσω της πίστης τους στον Χριστό (προς Εφεσίους 2:8-9).
Είναι οφθαλμοφανές πως ο ισλαμισμός και ο χριστιανισμός δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα αληθείς. Ή ο Ιησούς ήταν ο μεγαλύτερος προφήτης ή ο Μωάμεθ, ή η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού ή το Κοράνι, η σωτηρία λαμβάνεται ή μέσω πίστης στο Χριστό ή με τήρηση των 5 στύλων. Επαναλαμβάνουμε οι δυο θρησκείες δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα αληθείς. Αυτή η αλήθεια – πως οι δυο θρησκείες έχουν διαφορές σε ζωτική σημασίας τομείς – έχει αιώνιες επιπτώσεις.