Η λέξη «κάρφωμα» και «καρφωτή» έχει γίνει συνώνυμη της προδοσίας, ενώ γνωστή είναι και η φράση με κάρφωσε, που λέμε για κάποιον που μας έβλαψε, μας έκανε κακό ή μας πρόδωσε.
Ο Τάκης Νατσούλης υποστηρίζει πως η φράση προέρχεται από τις αρχαίες δεισιδαιμονίες που εκτελούσαν μάγισσες. Αυτές κατασκεύαζαν ένα ομοίωμα ανθρώπου, που το κάρφωναν με πολλά καρφάκια ή καρφίτσες, κυρίως στην καρδιά και στα άλλα μέρη του σώματος. Κατά την ώρα του «καρφώματος» οι μάγισσες εκφωνούσαν ορισμένες μαγικές φράσεις μαζί με το όνομα εκείνου που ήθελαν να βλάψουν.
Μετά, αυτό το καρφωμένο ομοίωμα το έθαβαν στην αυλή ή το τοποθετούσαν σε κάποιο κρυφό μέρος του σπιτιού ή του κτήματος του «καρφωμένου».
Από τη δεισιδαιμονία αυτή έμεινε και η φράση.
Επιπλέον, ο Νατσούλης σημειώνει ότι το «κάρφωμα» υπήρχε και στην αρχαία εποχή. Τότε, μάλιστα, συνήθιζαν και τον «κατάδεσμο». Ο «κατάδεσμος» των αρχαίων ήταν μια πλάκα πάνω στην οποία έγραφαν διάφορες κατάρες κατά του προσώπου αυτού ή μικρό ομοίωμα ανθρώπου, που έφερε δεσμά. Και οι «κατάδεσμοι» θάβονταν ή καταχώνονταν, όπως τα καρφωμένα ομοιώματα.