Πριν χρόνια, επί εποχής Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Ζαμπέτα, τα λαϊκά μαγαζιά ήταν στις Tζιτζιφιές, και μάλιστα υπαίθρια τους καλοκαιρινούς μήνες. Μέχρι τότε προσέφεραν μόνο ποτό, το οποίο όμως ήταν σε διατίμηση και δεν μπορούσαν να βάλουν την τιμή όσο ήθελαν.
Έτσι σκεφτήκαν να βάλουν και φαγητό, υποχρεωτικά, έτσι ώστε να μπορούν να χρεώνουν παραπάνω. Έβαλαν λοιπόν μοσχάρι βραστό, το οποίο δεν τρωγόταν ακόμα και αν το μάσαγες 100 ώρες.
Έτσι οι πελάτες με το που τους σέρβιραν το πάσαραν στα αδέσποτα σκυλιά, που μαζευόντουσαν από την μυρωδιά.
Έτσι στα λαϊκά μαγαζιά της εποχής μαζευόντουσαν πάρα πολλά σκυλιά και έτσι ονομαστήκαν σκυλάδικα. Μάλιστα όσο πιο πολλά σκυλιά μαζευόντουσαν σήμαινε ότι το μαγαζί έχει πολύ κόσμο και πάει καλά.