Σε οριακή κατάσταση η ρευστότητα, κάτω από 1 δισ. ευρώ τα ταμειακά διαθέσιμα – Τι θα γίνει με την αξιολόγηση και το χρέος.
Αμέσως μετά τις εκλογές και τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης αναμένεται να καταφθάσει εκ νέου στην Αθήνα το κουαρτέτο των δανειστών για τη νέα αξιολόγηση. Όμως, ο πήχης των προσδοκιών μπαίνει πολύ χαμηλά, καθώς ακόμη δεν έχουν συμφωνηθεί τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των 3 δισ. ευρώ που απομένουν από την πρώτη δόση των 26 δισ. ευρώ και -υπό κανονικές συνθήκες- θα έπρεπε να εκταμιευθούν τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο.
Πηγές με άμεση γνώση της διαπραγμάτευσης, εκτιμούν ότι τα 3 δισ. ευρώ δεν πρόκειται να εκταμιευθούν πριν το Νοέμβριο, στην καλύτερη περίπτωση, αφού μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης και στη συνέχεια να ξεκινήσει η συζήτηση με τους δανειστές θα περάσουν αρκετές εβδομάδες.
Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στη ρευστότητα, η οποία είναι ήδη οριακή. Αυτή τη στιγμή, τα ταμειακά διαθέσιμα είναι λιγότερα από 1 δισ. ευρώ, τα οποία προέρχονται από το υπόλοιπο της δόσης και προορίζονται για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους προμηθευτές του Δημοσίου. Όμως, η αποπληρωμή τους δεν προβλέπεται να ξεκινήσει πριν το Νοέμβριο, αφού η εκλογική διαδικασία θα «παγώσει» για άλλη μια φορά όλες τις πληρωμές.
Παράλληλα, τα χρήματα αυτά θα κρατηθούν και ως «αμυντική κίνηση» απέναντι στην κατάρρευση των εσόδων.
Τα δύσκολα που ξεκινούν μετά τις εκλογές αφορούν -εκτός από τα μέτρα που έρχονται- και στην αλλαγή των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα και την ανάπτυξη, που συμφωνήθηκαν με το τρίτο Μνημόνιο. Όπως παραδέχονται καλά πληροφορημένες πηγές, οι στόχοι αυτοί είναι γραμμένοι «στο πόδι» προκειμένου να κλείσει γρήγορα η συμφωνία και πολύ απλά «δεν βγαίνουν». Αναμένεται, λοιπόν, να αλλάξουν με το προσχέδιο του Προϋπολογισμού τον Οκτώβριο, ενώ δεν αποκλείεται και νέα αναθεώρηση με το τελικό κείμενο του Προϋπολογισμού το Νοέμβριο.
Το μεγαλύτερο στοίχημα όμως είναι η συζήτηση για το χρέος. Εάν η αξιολόγηση ολοκληρωθεί επιτυχώς θα πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την αναδιάρθρωσή του.
Η Αθήνα δεν περιμένει θεαματικές αποφάσεις, ωστόσο, αυτό που θα διεκδικήσει μέχρι τέλους είναι η μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά. Κι αυτό γιατί, όπως εξηγούν γνώστες του θέματος «το χρέος σε 1,5-2 χρόνια δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί εάν το επιτόκιο δεν κλειδώσει σε σταθερό».
Στηρίζουν αυτή τους την εκτίμηση με την επιχειρηματολογία ότι μετά το 2016 αναμένεται και άρση του QE από την ΕΚΤ, αλλά και έναρξη ενός ανοδικού κύκλου στα επιτόκια και τονίζουν με νόημα πως εάν αυξηθούν τα επιτόκια, αυτομάτως οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας διπλασιάζονται.
Η αντιμετώπιση από τους Ευρωπαίους δεν αναμένεται να είναι ιδιαίτερα θετική, όμως η εκτίμηση της ελληνικής πλευράς είναι πως οι αντιδράσεις στο τέλος θα καμφθούν και υπό την πίεση του ΔΝΤ.