Προσπαθήστε να φανταστείτε, εάν μπορείτε, τον εαυτό σας σε κάποια από τις φυλακές στο Περναμπούκο (Pernambuco ) της Βραζιλίας.
Οι φυλακές είναι ιδιωτικοποιημένες και με 530 δολάρια μπορείς να αγοράσεις το μέρος που θα κοιμηθείς, ένα στενό ξύλινο κουβούκλιο με ένα στρώμα και ανεμιστήρα. Εάν δεν έχεις χρήματα τότε πρέπει να διεκδικήσεις από τους υπόλοιπους κρατούμενους ένα σημείο στο βρωμερό δάπεδο για να κοιμηθείς. Αυτό αναφέρει η οργάνωση Human Rights Watch που δίνει στη δημοσιότητα και σοκαριστικό βίντεο από τη ζωή στη φυλακή.
Σε έκθεσή της η οργάνωση με τίτλο «Το κράτος άφησε το κακό να κυριαρχήσει. Η κρίση στο σωφρονιστικό σύστημα στο Περναμπούκο της Βραζιλίας» (‘The State Let Evil Take Over’: The Prison Crisis in the Brazilian State of Pernambuco) περιγράφει τη φρίκη που επικρατεί σε αυτά τα «σωφρονιστικά» ιδρύματα.
Στην έκθεση των 31 σελίδων η Human Rights Watch παρουσιάζει στοιχεία για το πως οι διοικήσεις των φυλακών παρέδωσαν το έλεγχο στους «κλειδοκράτορες» που πωλούν ναρκωτικά και χώρους για να κοιμηθούν οι κρατούμενοι και τα στοιχεία της τα έχει βασίσει σε πρώην φυλακισμένους , μέλη των οικογένειών τους και δύο κυβερνητικών αξιωματούχων..
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται η Human Rights Watch, η οποία επισκέφθηκε τέσσερα σωφρονιστικά ιδρύματα, δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι έχουν στοιβαχθεί σε κελιά που είναι σχεδιασμένα για το ένα τρίτο από αυτούς. Οι κρατούμενοι στην ουσία είναι ανεξέλεγκτοι και η βία που επικρατεί είναι απερίγραπτη.
Στις φυλακές της Βραζιλίας κρατούνται 607.000 άνθρωποι όταν η χωρητικότητα είναι για 377.000 ανθρώπους. Στο Περναμπούκο κρατούνται 32.000 άνθρωποι σε χώρους σχεδιασμένους για 10.500. Σημειώνεται ότι υπάρχει ένας φρουρός για κάθε 30 κρατούμενους.
Σε κάποιες από τις φυλακές οι αρχές έχουν δώσει τα κλειδιά σε κάποιους κρατούμενους οι οποίοι έχουν συγκροτήσει ένοπλες ομάδες, πωλούν ναρκωτικά, εκβιάζουν και παίρνουν χρήματα από άλλους συγκρατούμενούς τους, νοικιάζουν χώρους για να κοιμηθεί κανείς και ξυλοκοπούν όποιον δεν πληρώνει τα χρέη του. Οι αρχές είτε κάνουν τα στραβά μάτια είτε συμμετέχουν στην «επιχείρηση».
Οι χώροι είναι άθλιοι, οι περισσότεροι κοιμούνται στο πάτωμα, ιατρική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη, η φυματίωση και άλλα μεταδοτικά νοσήματα θερίζουν, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες για ομαδικούς βιασμούς κρατουμένων.
Το καθεστώς αυτό προσπαθούν να αλλάξουν πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις δίνοντας όμως έναν άνισο αγώνα με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά που επικρατεί στη Βραζιλία.