Παλιές φωτογραφίες – Μεταξύ 1800 και 1900, το χαμόγελο στα πορτρέτα δεν ήταν η κανονική πρακτική, και αυτό το άρθρο αποκαλύπτει τους λόγους.
Ο λόγος που οι άνθρωποι δεν χαμογελούσαν στις παλιές φωτογραφίες
Στην εποχή αυτή, είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν χαμογελαστά πορτρέτα, γεγονός που πυροδοτεί την περιέργεια για το θέμα. Τότε, η εμφάνιση του χαμόγελου θεωρούνταν ανόητη και χαμηλής κοινωνικής τάξης, ενώ υπήρχε μια ασυνήθιστη προτίμηση για τη φωτογράφιση νεκρών.
Σήμερα, η φωτογραφία αποτελεί μέσο αποτύπωσης της ζωής μας, αλλά στις αρχές της φωτογραφικής τέχνης, ακολουθούσε την παράδοση της προσωπογραφίας στη ζωγραφική. Μια φωτογραφία θεωρούνταν “παγωμένη απεικόνιση” ενός ατόμου, και όχι μια στιγμή στο χρόνο.
Το 1894, το Photographic Journal of America σε συνέντευξη του Elmer Ellsworth Masterman, επαγγελματικό μοντέλο ως Ιησούς Χριστός. Ο Masterman δεν έβλεπε διαφορά μεταξύ ποζάρισματος για φωτογραφία ή πίνακα, διερωτώμενος για τη διαφορά μεταξύ των δύο.
Η παράδοση στη φωτογραφία διαμορφώθηκε εν μέρει λόγω τεχνολογικών περιορισμών των πρώιμων φωτογραφικών μηχανών, που απαιτούσαν μεγάλους χρόνους έκθεσης.
Ένα χαμόγελο ήταν δύσκολο να εμφανιστεί στις φωτογραφίες λόγω του απαιτούμενου χρόνου για μια λήψη, που μπορούσε να φτάσει τα 20 λεπτά. Η κίνηση θα θόλωνε την εικόνα και θα αφήνει το θέμα εκτός εστίασης. Έτσι, το να παραμένεις ακίνητος με ένα χαλαρό πρόσωπο ήταν πιο εύκολο από το να διατηρείς ένα χαμόγελο. Ακόμα και με βελτιωμένες κάμερες, η φωτογραφία αντιπροσώπευε ένα ιδανικό της ζωής, όχι ένα κομμάτι της, ενθαρρύνοντας τη σοβαρότητα αντί του χαμόγελου.
Επιπρόσθετα, οι πρότυπα και τα ιδανικά της εποχής έπαιξαν ρόλο. Το να είναι κάποιος σοβαρός και ανέκφραστος θεωρούνταν ισχυρή και κομψή έκφραση του χαρακτήρα ενός ατόμου. Παρά την αδυναμία απόδειξης αυτής της θεωρίας, ιστορικά κείμενα και έγγραφα τονίζουν τη σοβαρότητα ως σύμβολο πνευματικής και ηθικής ανωτερότητας.
Η αντίληψη αυτή άρχισε να αλλάζει στις αρχές του 20ού αιώνα, με την ανάπτυξη της φωτογραφικής τεχνολογίας και τη μείωση των χρόνων έκθεσης, καθιστώντας το χαμόγελο σε φωτογραφίες πιο συνηθισμένο και διαδεδομένο.