Η επίκληση και η προτροπή στη βία είναι αρκετά πιο συχνή στη Βίβλο παρά στο Κοράνι.
Αυτό προκύπτει τουλάχιστον από την έρευνα του μηχανικού υπολογιστών, Tom Anderson, ο οποίος ανέπτυξε ένα λογισμικό ανάλυσης κειμένου, στο οποίο ανέλυσε τη νέα διεθνή έκδοση της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, αλλά και την έκδοση του Κορανίου, του 1957.
Το λογισμικό ονομάζεται «Odin Text» και χρειάστηκαν μόνο δύο λεπτά προκειμένου να σκαναριστούν και να αναλυθούν τα τρία κείμενα.
Σύμφωνα με τον Independent, η κατηγοριοποίηση των λέξεων έγινε βάσει οκτώ συναισθημάτων: Χαρά, Αναμονή, Θυμός, Αηδία, Θλίψη, Έκπληξη, Φόβος / Άγχος, Εμπιστοσύνη. Στη Βίβλο, λοιπόν, ο θυμός απαντάται με μεγαλύτερη συχνότητα απ’ ότι στο Κοράνι.
«Η Δολοφονία και η Καταστροφή αναφέρονται λίγο παραπάνω στην Καινή Διαθήκη (2,8%) απ’ ότι στο Κοράνι (2,1%), αλλά η Παλαιά Διαθήκη βρίσκεται ξεκάθαρα μπροστά – πάνω από το διπλάσιο σε σχέση με το Κοράνι – στις αναφορές περί καταστροφής και δολοφονίας (5,3%).
Επιπλέον, συνειδητοποιούμε ότι η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη και το Κοράνι δεν είναι ούτε τα μόνα γραπτά κείμενα στο Ισλάμ, τον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό, ούτε αποτελούν το άθροισμα των διδασκαλιών και των πρωτοκόλλων αυτών των θρησκειών. Πρέπει επίσης να επαναλάβω ότι η ανάλυση αυτή είναι επιφανειακή και τα ευρήματα σε καμία περίπτωση δεν προορίζονται να πείσουν», αναφέρει ο Tom Anderson.
«Το εγχείρημα το εμπνεύστηκα από την δημόσια αντιπαράθεση αναφορικά με το αν η τρομοκρατία που συνδέεται με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό αντικατοπτρίζει κάτι εγγενές που προσιδιάζει στο Ισλάμ σε αντίθεση με τις άλλες θρησκείες», δήλωσε ο ίδιος μιλώντας στον Independent.