Η εγκληματική αστυνομική βία στις ΗΠΑ δεν αφήνει πίσω της μόνο εκατοντάδες θύματα κάθε χρόνο, αλλά και δεκάδες ανθρώπους με αναπηρία. Ένας από αυτούς, που δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως ήταν προτού έρθει σε επαφή με τους ένστολους Αμερικανούς νταήδες, είναι ο 49χρονος Γουόλτερ ΝτεΛέον.
Στις 19 Ιουνίου ο άτυχος άνδρας πυροβολήθηκε στο κεφάλι από το όπλο ενός από τους πολλούς νοσταλγούς των πιστολέρο της άγριας Δύσης που έχει στις τάξεις το αστυνομικό σώμα στις ΗΠΑ. Ως εκ θαύματος ο ΝτεΛέον έζησε, αλλά έχει χάσει το 1/4 του κρανίου του, ενώ έχει υποβληθεί σε 10 χειρουργικές επεμβάσεις μέσα σε πέντε μήνες.
Το περιστατικό συνέβη σε ένα δημοφιλές πάρκο του Λος Άντζελες και ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ έστω με την υποψία ότι το θύμα τους οπλοφορεί. Ο ΝτεΛέον φέρεται να είχε τυλιγμένο το χέρι του σε μια πετσέτα, την οποία χρησιμοποιούσε για να για σκουπίζει τον ιδρώτα σε μια θερμή θερινή μέρα.
Εκπρόσωπος της αστυνομίας είχε δηλώσει ότι ήταν και τα δύο του χέρια τυλιγμένα σε ένα γκρι ύφασμα, με αποτέλεσμα ο αξιωματικός Κάιρο Παλάσιος και ο συνεργάτης του να νομίζουν ότι είχε κρυμμένο όπλο. Ο ίδιος το μόνο που θυμάται ήταν ότι έτεινε το χέρι του για να ζητήσει βοήθεια από τους αστυνομικούς, χωρίς να μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του το λόγο για τον οποίο έγινε αυτό. Αυτή όμως ήταν προφανώς και η αιτία που ο Παλάσιος τον πυροβόλησε. Μόνο και μόνο για να διαπιστώσει στη συνέχεια ότι ο στόχος του ήταν άοπλος και ακίνδυνος.
Εκτός από την απώλεια μέρους του κρανίου του ο ΝτεΛέον έχει χάσει σχεδόν όλη την όραση του, καθώς και τη δυνατότητα να περπατάει. Έχει ακόμα τη μνήμη του και πιο γνωστικές λειτουργίες, αλλά δυσκολεύεται και να μιλήσει.
«Αυτή είναι η πιο καταστροφική των καταστροφικών βλαβών, επηρεάζοντας κάθε πτυχή της ζωής – σωματική, οικονομική, οικογενειακή. Είναι μια ολοκληρωτική καταστροφή του εαυτού και της αυτοεκτίμησης, και ο μόνος τρόπος μερικής αποκατάστασης είναι η διαδικασία που ξεκινάμε», δήλωσε ο δικηγόρος Μπεν Μεϊσέλας, προαναγγέλλοντας την έναρξη της δικαστικής διαμάχης κατά του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες.
«Ξυπνάμε, ντυνόμαστε, ετοιμαζόμαστε να φάμε και να ξεκινήσουμε τη μέρα μας. Ο αδερφός μου δεν θα είναι ποτέ ξανά ικανός να κάνει όλα αυτά που για μας είναι δεδομένα. Αν του είχε προκαλέσει ένα κανονικός πολίτης αυτή τη ζημιά, δεν θα είχε δει ποτέ ξανά το φως της μέρας», λέει η αδερφή του, Γιοβάνα ΝτεΛέον, που αποτελεί πια τη βασικό κηδεμόνα του απόλυτα εξαρτημένου από την οικογένεια του άνδρα.