Αυτό είναι σίγουρα το πιο περίεργο σύγγραμμα στην παγκόσμια ιστορία…
Κρύβει ένα απίστευτο φονικό “μυστικό”, και είναι ο λόγος που κανένας μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να διαβάσει το πρωτότυπο βιβλίο μέχρι το τέλος… Ποιός είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τη “συγγραφή” του;Σίγουρα είναι το πιο “φονικό” βιβλίο στον κόσμο. Οι “Σκιές από τον τοίχο του θανάτου”, δια χειρός Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι (1874, «Shadows from the Walls of Death») είναι ένα “διαφορετικό” βιβλίο με θέμα το θάνατο…
Αυτό όμως που το κάνει να διαφέρει από άλλα αντίστοιχα βιβλία είναι το γεγονός ότι δεν εξιστορεί τον θάνατο, αλλά αναφέρεται στους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση αρσενικού!
Μία από τις ταπετσαρίες που υπάρχουν στο βιβλίο.
Αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι το μόνο κείμενο που υπάρχει σε όλο το βιβλίο είναι ο πρόλογος και μερικά μόνο εδάφια από τη Βίβλο, τα οποία αναφέρονται στην «πανούκλα στους τοίχους των σπιτιών».
Ποιά είναι όμως η ιστορία που κρύβεται πίσω από το “μυστικό” του φονικού αυτού βιβλίου;
Την εποχή που έζησε ο Ρόμπερτ Κέτζι, οι ταπετσαρίες στους τοίχους αποτελούσε τάση της μόδας, αλλά βασικό τους συστατικό ήταν το ιδιαίτερα τοξικό αρσενικό, και η επίσης τοξική κόλα που χρησιμοποιούσαν για να την εφαρμόσουν στους τοίχους.
Εκατοντάδες ήταν οι άνθρωποι που πάθαιναν (επισήμως) από δηλητηρίαση μέσα στα σπίτια τους, ενώ κανείς δεν είχε εντοπίσει την αιτία.
Μία από τις ταπετσαρίες που υπάρχουν στο βιβλίο.
Αυτός που πρώτος σκέφτηκε την πηγή του θανάτου ήταν ασφαλώς ο γιατρός Κέτζι.
Προκειμένου μάλιστα να αποδείξει στους ιδιαίτερα δύσπιστους συμπατριώτες του τους κινδύνους από τη χρήση αρσενικού στις βαφές, συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες, τις οποίες έδεσε σε βιβλία!
Συγκέντρωσε αρκετές ταπετσαρίες, ώστε να «δέσει» 100 αντίτυπα των «Σκιών από τους Τοίχους του Θανάτου», τα οποία και έστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ, ενώ δεν παρέλειψε, φυσικά, να ενημερώσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και τις Αρχές για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο, αφού οι σελίδες τους ήταν γεμάτες από αρσενικό…
Όσοι φυλλομετρούσαν τις σελίδες του, σύντομα παρουσίαζαν πονοκέφαλο, σωματικούς πόνους, πυρετό, διάρροια, τριχόπτωση, αποχρωματισμό του δέρματος, σπασμούς. Παρουσίαζαν, ίδια δηλαδή συμπτώματα με όσους δηλητηριάζονταν μέσα στο σπίτι τους από τις ταπετσαρίες τους!
Μία από τις ταπετσαρίες που υπάρχουν στο βιβλίο.
Από τα συνολικά 100 αντίτυπα, διασώζονται μόνο τα δύο, τα οποία φυλάσσονται σε ειδικές προθήκες στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, κάτω από αυξημένα μέτρα ασφάλειας.
Για να τα διαβάσει κάποιος θα πρέπει πρώτα να έχει λάβει ειδική άδεια από την πρυτανεία και να φορέσει μία ειδική προστατευτική στολή!
Δύο ολόκληρους αιώνες μετά τη “συγγραφή” τους, τα βιβλία αυτά παραμένουν ιδιαίτερα τοξικά, ενώ το εξώφυλλο αλλά και όλες οι σελίδες είναι πλέον τυλιγμένες με ειδική επένδυση, για ευνόητους λόγους.